Nou, hè hè, eindelijk: Erdogan biedt zijn excuses aan. Maar of het ook de goede excuses zijn...?
Goh: wie had dat nu nog gedacht? De Turkse president Erdogan blijkt tóch over een zachte kant te beschikken waarmee hij wel degelijk nederig gedrag kan voortbrengen in plaats van alleen vrijheidshatend gebrul en ander absurd gekwaak.
De kogel is dan eindelijk door de kerk. Of door de moskee, in dit geval. Hoe dan ook: President Erdogan van Turkije blijkt dus wel degelijk over zelf-reflecterend vermogen te beschikken en bood vandaag zijn excuses aan. Kijk, de man doet wel net alsof maar blijkt dus toch niet helemáál gevoelloos te zijn.
Maar of de specifieke excuses die hij aanbood nu zo behulpzaam zijn? Lees en oordeel zelf, zou ik zeggen...
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan heeft vandaag zijn excuses aangeboden aan het Turkse volk vanwege zijn eerdere banden met de invloedrijke geestelijke Fethullah Gülen. Hij vraagt de Turken hem te vergeven voor het feit dat hij zijn voormalige bondgenoot niet heeft kunnen ontmaskeren.
,,Ik ben verdrietig dat het me in al die tijd niet is gelukt om het ware gezicht van die bedriegersbende te tonen", zei Erdogan vanochtend op bescheiden toon tijdens een conferentie in Ankara. ,,Ik weet dat we tegelijkertijd verantwoording moeten afleggen aan god en aan ons volk, zodat die ons vergeven", aldus de president.
En met deze als excuses verkapte aanval op Gülen, weet Erdogan opnieuw de aandacht af te leiden van de daadwerkelijke problemen met Turkije. En die zijn niet vooroorzaakt door Gülen of zijn aanhangers, maar door het repressieve bewind van monsieur Erdogan in eigen persoon. Gülen is zeker geen lieverdje, maar het slaat echt nergens op om deze man nu de zondebok te maken van alles dat misgaat in Turkije, en om daarna te rechtvaardigen dat nu zelfs scheidsrechters worden ontslagen en ziekenhuizen gesloten. Het hele land wordt nu 'gezuiverd' van mensen die niet 100% pro-AKP zijn. Dat kan en mag niet gebeuren in een democratisch land.
Nee, Erdogan opent met zijn "excuses" alleen maar de weg naar meer anti-Gülen-haat die afleidt van de gelijkschakeling die Turkije momenteel doormaakt. En dat laatste is toch echt het échte en het grote probleem van het land. Gülen? Dat is een door Ankara opgeklopte sideshow: niets meer en niets minder.
