Waar gisteren nog leek alsof staatssecretaris Broekers-Knol (Asiel) geen gesprek met de Marokkaanse regering kon krijgen, blijkt nu (volgens Marokko) dat ze überhaupt nooit een aanvraag voor bezoek heeft gedaan. Het lijkt er dus meer op dat ze vooraf al bij de pakken neer is gaan zitten!
Het centrale probleem is glashelder: Marokko stuurt z'n gajes deze kant uit maar is een 'veilig land'. De Marokkanen die hier in de azc's zitten zouden dus terug moeten maar om één of andere reden komt dat stukje beleid toch niet helemaal van de grond. Helemaal niet, zeg maar. Nederland is daardoor totaal in de war want 'mensenrechten' en 'internationale afspraken'. Hoe krijgen we Marokko dus zo ver om het beleid dat hun goed uitkomt en ons keihard naait, te stoppen?
Daar komt staatssecretaris Ankie Broekers-Knol in the picture. Die kwam op het briljante idee om eens met die Marokkanen te gaan praten. 'Hoe gaat dat in z'n werk?' vroeg ze aan het ministerie. 'Dat lukt toch niet', zeiden ze daar. 'Oh nou dan laat maar, ik heb m'n best gedaan', zei Broekers-Knol. En dát kwam in het nieuws als 'Marokko wil niet met Nederland praten over asielmigranten'. De Marokkaanse regering leest nu dergelijke berichten en trekt aan de bel, want zo is het dus duidelijk niet gegaan volgens hen.
Waarschijnlijk gaan die Marokkanen ook inderdaad niet sleutelen aan dit beleid, áls er al een gesprek komt. Dat daar kritiek op komt is dan ook meer dan terecht, maar dan moet je het wél eerst ook proberen! Laat haar die aanvraag mooi doen, kijk of er kan worden gebabbeld en wijs daarna pas met het vingertje. Dit zet zo namelijk totaal geen zoden aan de dijk.