Nog meer euro-leugens: de Europese Economie staat er goed voor!

Het werkelijke verhaal is natuurlijk, dat de Europese economie er helemaal niet goed voorstaat. Sterker nog, de meeste Zuid en Oost-Europese landen zijn failliet, hun bankensector eveneens, er zijn geen banen en de verwachtingen zijn negatief. In een overzicht van Bloomberg, zie hier bij de Finance sectie, wordt ook duidelijk dat van de top 5 van de Europese landen met de hoogste economische verwachtingen, er 4 buiten de eurozone liggen. Alleen het dwergstaatje Luxemburg kan bogen op een plaats bij de beste 5. Spanje prijkt bovenaan het lijstje, vanwege de dramatisch hoge staatsschuld en hoge werkloosheidscijfers.

En dat het inderdaad helemaal niet goed gaat met de Europese economie bevestigde ook het statistiek bureau van de EU, Eurostat, dat vandaag met nieuwe cijfers kwam. Hieruit blijkt, dat de gemiddelde staatsschuldquote van de eurozone, uitgedrukt als percentage van het BBP (Bruto Binnenlands Produkt) op 92,2% ligt in plaats van de afgesproken 60%. En dan zijn de cijfers van Eurostat nog vertekend, want de schulden van de lagere overheden worden hierin nog niet eens meegenomen, het betreffen slechts tekorten van de nationale overheden. En we weten allemaal hoe, om een dwarsstraat te noemen, de lagere Spaanse overheden er voor staan. Het gaat daar zo slecht, dat zelfs de chinezen het land ontvluchten! Dus van een hosanna stemming kan geen sprake zijn, integendeel, de werkelijke situatie is rampzalig.

En als er één ding duidelijk wordt uit deze cijfers, dan is het wel, dat lastenverzwaren en dom bezuinigen in crisistijd niet werkt. Sterker nog, niet kán werken, als de onderliggende oorzaak ervan, de one-size-fits-all-euro, niet wordt opgelost.

In dat artikel in het FD wordt Niall Ferguson, de man van Ayaan Hirsi Ali, aangehaald. Ferguson noemde Europa (de EU) 'een totale mislukking': in de jaren vijftig en zestig groeide de Europese economie nog met 4%. Sindsdien was er alleen maar verval. In de jaren negentig was de groei geslonken tot 1,7% om in het laatste decennium uit te komen op, welgeteld, 0%. Het aandeel van Europa in de wereldeconomie is sinds 1980 gekrompen van 31% naar niet meer dan 19%. In de afgelopen 32 jaar groeide Europa maar negen jaren sneller dan de Verenigde Staten.

Om een tegenwicht te bieden aan deze voor eurocraten onwelgevallige feiten wordt verwezen naar een aantal rapporten, die zouden moeten aantonen dat het allemaal wel 'meevalt'. Eén van die rapporten waarnaar verwezen werd is dat van het  World Economic Forum: het Global Competitiveness Report 2012-2013. U kunt dat hier downloaden. Volgens dat rapport (zie tabel op pag. 384) doet Europa het op het gebied van internationale concurrentiekracht juist goed: zes van de beste tien landen zijn Europees, waaronder Nederland (op plek 10). En ook op een andere ‘concurrentie’-lijst, die van de Zwitserse business school IMD, zijn het er vier. Maar nadere beschouwing leert ook hier, dat deze cijfers betrekking hebben op het jaar 2011 en gemeten zijn in termen van BBP per hoofd van de bevolking. Dat zegt niets over de huidige stand van zaken, en er is de afgelopen twee jaar nogal wat veranderd, ook in Nederland. Kijk maar naar de alarmerend snel stijgende werkloosheid en de snel oplopende staatsschuld. En het zegt natuurlijk al helemaal niets over wat er nog komen gaat.

En die vooruitzichten zijn niet zo goed, en zeker ook niet voor ons land, zoals recent bleek uit een OESO rapport.

Kortom, verhalen dat het zo goed gaat met de Europese economie zijn fabeltjeskrant verhalen.