Het lijkt er steeds meer op dat Marine le Pen een wonder nodig zal hebben om zondag tot president van de Franse republiek verkozen te worden. Hebben we nog een wonder in de aanbieding?
Al voordat de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen was aangebroken, werd het al voorspeeld: Front Nationale-leidster Marine Le Pen zou in een eventuele tweede ronde kansloos zijn tegenover de meeste kandidaten, en haar tegenstander Emmanuel Macron was daarbij geen uitzondering. Hoewel ze zich met ruime afstand wist te kwalificeren voor die tweede ronde, zijn de kansen dat ze zondag weer een mooi resultaat behaalt niet al te groot. Ze zijn miniskuul, om het maar heel eerlijk te brengen.
Peilingen blijven natuurlijk peilingen, maar de huidige voorspellingen zijn niet in haar voordeel. Ze ligt namelijk niet alleen achter op Macron - dat zal voor niemand een verrassing zijn - maar daalt ook nog eens stevig op de laatste campagnedag. Waar ze eerder deze week nog op zo'n 40% van de stemmen kon rekenen - anderhalf keer zo klein als de 60% van Macron - lijkt deze vrijdag nog maar 38% van het Franse electoraat achter haar te staan. Het is geen werkelijke aardverschuiving, maar komt hard aan op een moment dat ze eigenlijk een aardverschuiving in haar voordeel nodig had. Aangezien de verkiezingen zelf al zondag zijn en men in Frankrijk niet de dag vóór de stembusgang campagne mag voeren, is vandaag de laatste dag dat ze het land kan overtuigen van haar ideeën. Meer dan 12% van de Fransen op het laatste moment overhalen tot een stem op haar lijkt echter een onmogelijk taak.
Blijft de vraag natuurlijk waarom ze toch zo blijft wegzakken in de peilingen. Waarschijnlijk hangt het samen met het tv-debat van deze week, waarin Le Pen het niet per se slecht deed maar niet overtuigend genoeg uit de hoek kwam om zwevende kiezers over te halen. Dat is ook een belangrijke reden dat een eventuele president Macron het niet, zelfs met een enorme overwinning als deze, makkelijk zou krijgen. Men stemt namelijk niet zozeer vóór hem, maar vooral tegen Le Pen. Dat werkt nu, maar niet als hij mensen van andere partijen moet overhalen met hem samen te werken, wat niet meer zo vanzelfsprekend wordt als de 'gemeenschappelijke vijand' wegvalt.
Zo ver zijn we echter nog niet. In theorie is nog alles mogelijk, en kunnen we na zondag ook met een president Le Pen zitten. Dat lijkt echter zeer onwaarschijnlijk, temeer omdat de Franse peilingen bekendstaan als zeer betrouwbaar, en het Franse systeem zich daar ook meer voor leent dan het Amerikaanse - één stem extra is immers altijd één stem waard, en kan niet zoals in de VS in theorie opeens een hele kruiwagen vol kiesmannen opleveren. Het is een 'stabieler' systeem, om het zo maar te zeggen. Maar wie weet worden we toch nog verrast... zou het kunnen?