Never a dull moment in de zaak-Wilders
Dat het proces tegen Wilders een klucht zou worden stond al vast, maar dat het zó erg zou worden.
"Het is niet kies dat een getuige daar zit, maar dat moet hij zelf weten", aldus Bram Moszkowicz gisteravond over de aanwezigheid van Bertus Hendriks bij het discussieprogramma Pauw & Witteman. Alsof Silvio Berlusconi inbrak in een RAI-programma, zo viel Moszkowicz het programma binnen om Hendriks te corrigeren: Schalken had wél verklaard dat hij (een deel van) de beschikking bij zich had en Hendriks is een leugenaar omdat hij de één miljoen kijkers van Pauw & Witteman van het tegendeel probeert te overtuigen.
Eerder die dag meende Moskowicz Hendriks ook al op een leugen te betrappen toen deze, tot driemaal toe, verklaarde dat Hans Jansen, getuigedeskundige bij het Wilders-proces, bij het etentje met hem en o.a. raadsheer Schalken was uitgenodigd om over het thema islam te spreken. Eerder, in oktober van vorig jaar, zei Hendriks echter tegenover De Pers dat Jansen interessant was voor de eetclub omdat hij getuigedeskundige was bij het proces. De rechtbank vond echter dat Hendriks zich tegenover De Pers uitsprake over 'de reden' om Jansen uit te nodigen en dat is niet hetzelfde als 'het thema' van de avond. Moskowicz vond dit op zijn beurt weer een 'gekuntseld onderscheid' dat een 'schijn van partijdigheid' oproept. Dus werd ook deze rechtbank gewraakt.
Omdat nou eenmaal niets is wat het lijkt in het Wilders-proces, kreeg de wendig bij Pauw & Witteman ook weer een wending toen de presentators van de gelegenheid gebruik maakten om Moszkowicz te confronteren met een videofragment waarin Hans Jansen, getuigedeskundige in het Wilders-proces en aanwezige bij het etentje met Schalken en Hendrinks, de vraag gesteld werd of hij "het gevoel [heeft] dat meneer Schalken heeft geprobeerd [hem] te beinvloeden op die avond". Die vraag beantwoordde Jansen toen ontkennend, terwijl hij afgelopen woensdag voor de rechter (onder ede) verklaarde dat Schalken wel degelijk probeerde hem van mening te laten veranderen.
Het verweer van Moszkowicz dat Jansen woensdag, onder ede, de waarheid sprak (en dus eerder tegenover de NOS loog - al wilde Moszkowicz dit zo niet zeggen) en Hendriks vrijdag, onder ede, loog (en dus tegenover De Pers de waarheid sprak), was niet erg sterk. Vandaag - want, zoals gezegd: never a dull moment - reageert Hans Jansen op Hoeiboei:
Ik ben niet beïnvloed kan betekenen dat niemand er in is geslaagd mij zodanig te beïnvloeden dat mijn mening veranderd is, maar het kan even zo goed betekenen dat niemand mij heeft aangesproken op mijn meningen met de opzet deze meningen te laten veranderen. Die dubbelzinnigheid ben ik mij niet op tijd bewust geweest.
Ook dit is geen sterk verweer: Jansen ging immers verder dan Ik ben niet beïnvloed, hij zei ook dat niet geprobeerd was hem te beïnvloeden.
Dat Wilders, zeker in zijn internationale ambities, serieus geschaad kan worden bij een veroordeling, daar heeft al lang niemand het meer over. Evenmin over de vraag of Wilders schuldig is aan de hem ten laste gelegde opiniedelicten. De welwillendheid van de overige hoofdrolspelers om deze zaak voor het oog van de camera, binnen én buiten de rechtzaal, uit te vechten, slokt vooralsnog alle aandacht op.
