Negentien gemeenten verliezen zaak tegen Minister Wiebes, gas pompen geen probleem stelt Raad van State
Nederland is geen gemeenschap, maar één groot winkelcentrum zonder sluitingstijden. In dat winkelcentrum is geen respect waarneembaar. Waarom? Wel hierom: zo heeft de Raad van State -waar ook D66-prins Thom de Graaf toe behoort- bepaald dat minister Wiebes de gaskraan niet verder hoeft dicht te draaien in Groningen, via NOS Teletekst. Het verhaal is onthutsend:
Onder het voorzitterschap van zijne majesteit Koning Willem Alexander heeft de Raad van State in al haar wijsheid besloten dat de gaskraan in Groningen niet per direct verder dicht hoeft. De gemeenschappen, die nu al jaren worden uitgemolken door Den Haag, hadden een zaak aangespannen tegen minister Wiebes, maar verliezen vandaag hun slag. Dat is natuurlijk geheel in lijn der verwachting.
Voor rechtvaardigheid moet je niet aankloppen bij de rechtbanken van het Koninkrijk. Daar zitten namelijk kromsprekers op satijnen stoeltjes. Als we kijken naar wie de aanklagers zijn dan zien we dat Nederland verworden is tot winkelcentrum: het gaat om 19 gemeenten, de Provincie Groningen, de veiligheidsregio en twee waterschappen. Laat dat even inzinken: een complete provincie klaagt over één minister. Veelzeggend...
Als het Nederlandse volk wenst dat haar gemeenschap nog verder uit elkaar valt moeten Nederlanders vooral doorgaan met de patronen die zij de afgelopen 50 jaar laten zien. Mijn gok is dat het dan ook niet meer lang duurt voordat we daadwerkelijk Catalaanse toestanden zien in Nederland.
Leuk dus voor Wiebes dat de gaskraan niet verder omlaag hoeft. Leuk ook voor Shell, maar niet zo leuk voor de inwoners van ruim 19 gemeenten. Maar vergeet niet: uiteindelijk gaat de staat graag akkoord met het stopzetten van de winning. Alles is ten slotte beter dan het moeten delen van de gasbaten met de Groningers, want stel je voor dat ze niet langer afhankelijk zijn van Den Haag! Dan worden ze straks nog opstandig, die boeren!
Kortom: Nederland is een winkelcentrum waarin iedereen zijn behoeften wil bevredigen ten koste van anderen. Dat is niet in alle landen zo. Er zijn tal van landen in Europa waar nog wél beschaafde mensen wonen en waar op een normale manier wordt omgegaan met kleine gemeenschappen in rurale gebieden.
Maar dat land is niet Nederland.
