Kritiek op de Europese Commissie is een 'pr-kwestie', aldus de VVD-politica met EC-baangarantie.
Rond de jaarwisseling van 2010 moest een nieuwe Europese Commissie worden samengesteld. Barroso was eind 2009 'herkozen' als voorzitter van de 'regering van Europa' en in februari 2010 werd zijn nieuwe team van eurocommissarissen formeel benoemd, bestaande uit voornamelijk gevestigde namen. Waaronder Neelie Kroes. De VVD-politica was onder de eerste termijn van Barroso reeds eurocommissaris, toen van Concurrentiezaken, en werd vervolgens onder Barroso II eurocommissaris 'Digitale Agenda'. Als bijna-zeventiger mocht ze zich gaan bezighouden met ICT en telecom. Nee, daar had ze geen verstand van, maar zoals Milton Friedman al zei "[presidents don't] choose their appointees on the basis of the virtue of the people appointed [but] on the basis of their political clout". En dan zit Neelie Kroes goed.
Kroes vindt dan ook dat de EU een zegen is en "Nederland moet stoppen met kritiek op de EU". Waarbij ze, zoals het eurofielen gewoon is, 'Europa' en 'de Europese overheid' moeiteloos met elkaar verwisselt. Kroes wijst erop dat volgens onderzoeken de EU Nederland extra welvaart heeft gebracht; tweeduizend euro per Nederlander per jaar zelfs. De onderzoeken waar Kroes naar verwijst vergelijken doorgaans de ontwikkeling van de mate van vrije handel tussen EU-landen met die tussen EU-landen en niet-EU-landen en schrijven elk 'surplus' aan vrije handel tussen EU-landen toe aan de EU. Omdat meer vrije handel leidt tot meer welvaart, levert de EU de Nederlander dus geld op. Op die gedachtegang, met name het veronderstelde causale verband en het negeren van de door de EU geïntroduceerde handelsbarrières tussen EU- en niet-EU-landen, kan je wat kritiek hebben, maar stel hij klopt; wat dan nog? Alleen de Socialistische Partij is een uitgesproken tegenstander van Europese vrije handel. Het kabinet en haar gedoogpartner steunen de vrije handel juist. Het argument van Kroes raakt dan ook kant noch wal. Zelfs de PVV, op economisch gebied de meest linkse partij van de gedoogcoalitie, is een uitgesproken voorstander van vrije handel in Europa: Economische samenwerking, prima! Samenwerking op andere terreinen kan desgewenst in aparte verdragen buiten de EU om.
Deze twee zinnen vatten het kernachtig samen: de EU-kritiek van ons kabinet en haar gedoogpartner gaat niet over vrijhandel, maar over al het andere waar de EU zich mee bezighoudt; van het
invoeren van een vrouwenquotum - de zoveelste schending van het subsidiariteitsbeginsel - tot het doneren van miljarden euro's aan de bodemloze put die Griekenland heet. Neelie Kroes kan die aspecten van de EU kennelijk niet verantwoorden en houdt het dus bij een stropopredenering. Makkelijk scoren, meer niet.