UPDATE: om twee uur vanmiddag zal een groep boze en teleurgestelde burgers demonstreren voor de Iraanse ambassade in Den Haag. Één van de organisatoren, Cindy Schneider, laat weten dat u allen welkom bent: hoe meer aanwezigen, hoe groter de druk op de regering om iets te doen.
De Iraans-Nederlandse vrouw Zahra Bahrami is volgens berichten van persbureaus in Iran opgehangen. Een Iraanse rechtbank had haar ter dood veroordeelt wegens drugsbezit.
Bahrami werd in 2009 opgepakt nadat ze aanwezig zou zijn geweest bij een betoging tegen de regering.
Nederland probeerde haar via diplomatieke weg te helpen, maar die pogingen haalden niets uit. Zoals we gewend zijn van de gekke Ayatollahs werden wij genegeerd, terwijl het ene na het andere mensenrecht geschonden werd.
Ik begrijp er niets van dat we dit soort dingen eigenlijk zonder al teveel protesten laten gebeuren. We hebben het hier over een Nederlandse burger. Bahrami woonde niet slechts in Nederland, ze had ook een Nederlands paspoort.
Natuurlijk kunnen we Iran moeilijk de oorlog verklaren, maar er zijn wel degelijk andere manieren waarop we deze theocratie pijn kunnen doen. Waarom zette Nederland zich niet internationaal in voor nieuwe, vergaande sancties tegen Iran, bijvoorbeeld? Gebruik het debat over het nucleaire project van het land om de Ayatollahs en hun marionet Mahmoud Ahmadinejad onder druk te zetten. Speel in dit debat niet alleen de rol van een volger, maar van een leider. Presenteer een mooie map met mogelijke sancties en hun effecten, lobby onder bondgenoten, en geef ze vervolgens aan de Verenigde Staten die ze dan goedgekeurd kunnen proberen te krijgen - of in ieder geval de sancties waar zij ook het één en ander in zien.
Ook had Nederland Iran flink wat slechte PR kunnen bezorgen. De (internationale) media hadden gebruikt kunnen worden om Iran in een zo kwaad mogelijk licht te plaatsen - wat toch niet erg moeilijk kan zijn gezien de brute slechtheid van het regime.
In plaats daarvan koos Nederland ervoor het diplomatieke spel achter gesloten deuren te spelen. Waarschijnlijk met de gedachte dat Iran alles behalve goed zou reageren op publieke kritiek. Leuk gedacht, helaas trokken de gekke Ayatollahs zich niets aan van onze goede intenties en manieren.
Goed, het is een beetje te laat voor dit soort beschouwingen. Zahra Bahrami is niet meer. Het is onbestaanbaar dat een vijandelijke mogendheid zomaar wegkomt met het vermoorden van een Nederlandse burger. Wat gaat Den Haag nu doen? Worden de Ayatollahs alsnog ter verantwoording geroepen en wordt er flink wat aandacht besteedt aan dit verschrikkelijke onrecht, of roepen we de ambassadeur hoogstens op het matje om de moord op Bahrami vervolgens met de mantel der liefde te bedekken?