Italië, Spanje en Portugal spreken schande van de 'starre houding' van minister Hoekstra en premier Rutte aangaande het financiële noodpakket vanuit de EU. En terwijl dat gaande is proberen coalitiepartijen D66 en CU de situatie te misbruiken voor eigen politiek gewin! Noord vs Zuid
Of de kritiek op Nederland vanuit de Zuid-Europese landen terecht is, kan ik moeilijk beoordelen. Als de situatie erg genoeg is, en dat lijkt zeker het geval, dan valt er best wat te zeggen voor een 'eerst hulp, de rest zien we later wel'-houding.
Aan de andere kant lijkt het er ook op dat dit niet zomaar hulp is dat Nederland aan het tegenhouden is. Het noodfonds, waar Italië veel aan zegt te hebben bijgedragen, is namelijk gebonden aan bepaalde regels. Die regels zijn er niet voor niets, ook al is het een noodfonds. Mocht de 410 miljard uit dat fonds niet genoeg zijn dan zouden er coronabonds (EU-obligaties) moeten komen, dat bepleiten de Zuid-Europese landen. En Nederland zou nu maar even niet over begrotingsdiscipline moeten zeuren.
Scoren, ook tijdens coronacrisis
Dat Italië, Spanje en Portugal zo heftig en hysterisch reageren is niet meer dan logisch. De paniek zal voor een deel echt zijn en voor een deel theater, dat goed wordt ontvangen door de eigen bevolking. Rutte en Hoekstra hebben dat denk ik onderschat. Ik neem het ze niet kwalijk, ze staan al genoeg onder druk op het moment.
En daarom stoor ik mij ook zo aan die doortrapte houding van de
ChristenUnie en
D66. De PvdA en andere oppositiepartijen kunnen er ook wat van, maar dat is soms tenminste nog gewoon terechte kritiek en onderdeel van de controlerende functie.
Beide coalitiepartijen grijpen echter ieder goedkoop sentiment aan om de positie van Rutte en Hoekstra nu onderuit te halen. Zo zit Rob 'niet-het-moment-voor-politieke-spelletjes' Jetten te janken over de "harde toon" van Hoekstra waardoor 'de Nederlandse diplomatie schade wordt berokkend' en onderstreept, samen met CU-leider Segers, vooral het belang van Europese solidariteit.
Zie je wat daar gebeurt?
Zuid-Europa begon te krijsen en Jetten en Segers gingen meteen overstag. Niet zozeer omdat ze zich bekommeren om die landen, maar omdat volgens hun de EU gevaar loopt door de poot zo stijf te blijven houden. Vandaar ook het strooien met termen als
solidariteit,
morele opdracht,
onze naasten en het benadrukken van
de toon. Puur populisme, meer is het niet.