Bijna 10 jaar van de nettowinst uit Nederlandse handel- en dienstenuitwisseling met de PIIGS en Frankrijk is aan diezelfde landen teruggeleend of in onzekere IOUs betaald via de ECB om diezelfde winst te redden.
Negen jaar en zeven maanden winst uit internationale handel met Vak Zuid is zo in de waagschaal gelegd om precies te zijn.
In onderstaande tabel ziet u
de aansprakelijkheid van de Nederlandse belastingbetaler voor de Target 2 saldi van de Zuidelijke partnerlanden als deze failliet zouden gaan.
Tevens ziet u wat de Nederlandse belastingbetaler via verschillende reddingsoperaties heeft uitgeleend aan de zuidelijke partnerlanden, waarvan het terugbetalen uiterst onzeker is.
Vorige week had ik berekend, wat de netto toegevoegde waarde van de zuidelijke partnerlanden aan de Nederlandse economie was in 2009. Delen we de totale risicos van het op de been houden van Vak Zuid door de jaarlijkse winst die we door handel met Vak zuid maken, dan weten we hoeveel jaar winst er voor het redden van de Euro op het spel is gezet. Waarbij het uiteraard zo is, dat de huidige exporteurs naar Vak Zuid de winst al opgestreken hebben, terwijl de (toekomstige) belastingbetaler volledig aansprakelijk is voor de te verwachten verliezen.