Het was voor Nederland een geweldige dag op de Olympische Spelen in Tokio. Want onze atleten hebben een record gebroken dat al sinds 1928 in de boeken stond. Toen wonnen de onzen 7 medailles. Vandaag deden ze daar één medaille bij. 8 dus. En de dressuurruiters moeten nog aan de bak. Het oude record werd neergezet tijdens de Olympische Spelen van Amsterdam. Daarom was het natuurlijk extra speciaal voor ons land. Maar nu doen we het dus in het land van de Samoerai. Acht medailles. En misschien komt er zelfs nog wat bij.
De succesvolste dag ooit begon met de dubbeltwee Lisa Scheenaard en Roos de Jong (brons), de dubbeltwee Melvin Twellaar en Stef Broenink (zilver), de vrouwen vier-zonder (zilver) én de mannen dubbelvier (goud). Die laatsten waren van tevoren de grote favoriet, maar het was bij het begin toch nog even spannend door een fout van één van de roeiers. Daarna herpakten de roeiers zich snel en gingen ze relatief eenvoudig alsnog met de winst aan de haal.
Schitterend natuurlijk, maar het mooiste kwam nog. Want na de roeiers waren de wielrensters en wielrenners aan de beurt. Bij de vrouwen was het Oranje-succes ongekend. Annemiek van Vleuten reed op indrukwekkende wijze naar goud, Anna van der Breggen pakte brons.
En toen kwamen de mannen voor de tijdrit.
Tom Dumoulin startte ook. Van tevoren dachten de meeste mensen dat hij niet écht kans had om toe te slaan. Hij was immers nog maar net begonnen met zijn comeback na a) blessureleed en b) een exit van de wielersport zelf. Of eigenlijk, een pauze waarin hij zich wilde bezinnen over zijn leven en carriere. Die kwam uiteindelijk ten einde omdat hij mee wilde doen aan de Spelen.
Maar ja. Hij leek niet de oude Dumoulin van voor zijn blessureleed. Tenminste, dat zeiden kenners als
Stef Clement.
Dumoulin deed gewoon mee en.... zette een geweldige prestatie neer. Het was allemaal kielekiele, maar hij werd tweede. Zilver dus, voor de man wiens carriere een paar maanden geleden nog dood leek te zijn. Afgelopen. Game over. Geweldig. Alleen Primoz Roglic was sneller.
En tenslotte was er nog Sanne van Dijk. Die won brons bij de vrouwen tot 70 kilo. Ook een geweldige prestatie waar ze trots op kan zijn. Want ze heeft er voor moeten knokken. Inderdaad: letterlijk.
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze omroep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven! En zo hebben we dus een geweldige dag voor iedereen met een Oranje kloppend hart. Goddank dat zulke dagen nog bestaan. Want als we alleen naar de politiek kijken is het tranen met tuiten.