Nederland anno 2013, deel 2
Gisteren heb ik het gehad over de Nederlandse samenleving anno 2013 en gewezen op de ingrijpende, negatieve, veranderingen die deze samenleving de afgelopen halve eeuw heeft doorgemaakt. In mijn column van vandaag wil ik aan de hand van een paar voorbeelden illustreren, dat wij een land van makke schapen zijn geworden, waar de bureaucratie welig tiert.
We zijn bezig volkomen door te slaan naar een samenleving van 'klikspanen, belastinggeldverspillers en overijverige ambtenarij'. Mooi voorbeeld hiervan was het bericht, vandaag, dat een overijverige BOA een kind van 12 jaar oud een boete uitdeelt van maar liefst 72 euro wegens het op straat gooien van een leeg zakje chips, daar waar een berisping natuurlijk volstaan zou hebben. Deze geldboete staat natuurlijk in geen enkele verhouding tot het gepleegde 'vergrijp', zeker niet als men de slappe rechtspraak in ogenschouw neemt als het om allochtonen gaat. En helemaal als die moslim zijn.
Ander voorbeeld in dit kader was de boete van 60 euro, die een puber kreeg, omdat die midden in de nacht in een smal steegje en uit het zicht van de publieke ruimte, stond te wateren, omdat de nood hoog was. Excuses mochten niet baten: hoppa, zestig euro boete. Terwijl onze brave dienders zelf gewoon 'en plein public' het slechte voorbeeld geven. En de boete voor deze overtreding is afgelopen januari zelfs ruim verdubbeld naar 130 euro. Totaal 'over the top', dit soort bekeuringen.
En we kennen natuurlijk allemaal de geldmachine van de politie als het gaat om snelheidsovertredingen. Eén kilometer te hard en de euro's vliegen uit je portemonnee de staatskas in. Volkomen debiel beleid.
Met andere woorden: dit rechtssysteem klopt voor geen meter. Enerzijds worden er véél te lage straffen uitgedeeld aan 'getaakstrafte' (straat-)criminelen die zorgen voor ernstige overlast tot zware geweldsdelicten, anderzijds worden er belachelijk hoge boetes uitgeschreven voor zeer lichte overtredingen. Beide fenomenen ondermijnen het vertrouwen in de rechtsstaat.
Ander voorbeeld. De zorg. U weet wel, daaraan gaat het grootste gedeelte van de publieke middelen op, reden tot zorg inderdaad. Maar waar gaat het geld aan op? Aan grootgraaiers en overbodige managementlagen. All over the place, met als triest dieptepunt, de vandaag bekend geworden 'Friese graaierstruc'. Gelukkig dat de rechter dáár een stokje voor heeft gestoken, maar zegt dit niet veel, zo niet alles over de graaicultuur in de zorg? Wat zegt dat over de bestuurders? Mensen als Roelof Jonkers en Chris Marsman, die om maar te voldoen aan de Balkenende norm allerhande kunstgrepen uithaalden om het officiële inkomen in het jaarverslag daarmee in lijn te houden? Wat zegt dat over de integriteit van de toezichthouders, die gewoon meewerkten aan deze frauduleuze praktijken? Zitten die 'toezichthouders' er nog trouwens?
En ook ons onderwijs wordt geplaagd door volstrekt overbodige en veel te dure managementlagen, plagiaatfraude (Stapel, Vonk) en regelrechte oplichting en verkwisting (Ibn Ghaldoun).
Maar intussen trekt de Nederlandse regering wel de belastingbuidel voor de jokkende Grieken, die, zoals vandaag bekend werd, acuut wéér tien miljard extra nodig hebben om hun financiële huishouding op orde te brengen. Dit valt niemand meer uit te leggen, het is volkomen verdwaasd. Onze verzorgingshuizen worden gesloten of financieel zodanig uitgekleed, dat minimale verzorging niet langer gegarandeerd kan worden, maar we overbetalen wel bestuurders, die geen enkele toegevoegde waarde hebben en het geld gaat met miljarden tegelijk naar zuidelijke 'familieleden', die de boel hebben opgelicht. Destijds bij toetreding, en nu nog steeds, want van het nakomen van afspraken is tot nu toe niets terechtgekomen. Geen wonder dat het IMF afhaakt.
Dit is Nederland anno 2013. Ooit een land om trots op te zijn, nu de 'gekke Henkie' van de EU.
Klik hier voor een overzicht van mijn columns en volg mij hier op twitter
