Nationale ombudsman: overheid faalt keihard met inburgeringsbeleid

Bij een onderwerp als inburgeringsbeleid lopen de gemoederen al snel hoog op. De één wil open grenzen en hartelijke verwelkomingen, de ander de grenzen dicht en/of hulp op afstand. Wat je mening ook is, compleet open of totaal gesloten grenzen zijn de eerstkomende tijd niet aan de orde. Er is nu eenmaal een inburgeringsbeleid voor mensen die hierheen zijn gekomen en de overheid heeft daar een potje van gemaakt.

Het gaat momenteel om 84.459 mensen die van het kastje naar de muur worden gestuurd, veel zelf binnen een bepaalde tijd moeten zien te regelen terwijl dat helemaal niet altijd mogelijk is. Doen of lukt ze dat niet, dan volgt een boete. Nu mogen er prima eisen en voorwaarden worden gesteld aan inburgering en mag ook volledige medewerking worden verwacht, maar dan moet dit wel haalbaar zijn.

Met de huidige situatie hebben zowel de getraumatiseerde oorlogsvluchtelingen en kansarme asielzoekers als de (eventueel) hoogopgeleide migranten hetzelfde probleem. Dit leidt ertoe dat de kansrijken worden geweerd en de kansarmen en hulpbehoevenden nóg meer in de put raken, waardoor zij uiteindelijk allerlei instanties om hulp moeten vragen en het ons weer geld kost. De Nationale ombudsman pleit dan ook voor maatwerk en niet 'een soort standaard papieren inburgeringsplan'.

Wat hij precies met maatwerk bedoelt is overigens niet duidelijk, maar de discussie over wat een migrant zou moeten doen en kunnen om als 'ingeburgerd' te worden beschouwd, mag zeker vaker worden gevoerd. Is bijvoorbeeld iemand met een Nederlands paspoort die de Nederlandse taal spreekt voldoende ingeburgerd of komt daar meer bij kijken? Is een couplet van het Nederlandse volkslied kennen voldoende of überhaupt een goed criterium? Er is duidelijk werk aan de winkel, los van de immigratiediscussie en over of de grenzen nou wel of niet dicht moeten.