Als Gert Jan Segers' CU toch lid wordt van de coalitie gaat Alexander Pechtold écht keihard af. De
ChristenUnie is, helaas, natuurlijk een progressieve partij, maar op sommige punten hebben Segers en zijn vrienden zowaar gelijk. Bijvoorbeeld op medisch ethisch vlak. Anders dan Pechtold geloven Segers en co. dat kindereuthanasie géén goed idee is en dat het belangrijk is om goed voor ouderen te zorgen, in plaats van ze te vertellen dat ze er 'gewoon uit kunnen stappen' als het leven ze niet meer bevalt. Dan zijn twee bijzonder belangrijke onderwerpen die de ziel van een land bepalen.
Aangezien alle insiders het erover eens zijn dat er nu nog maar
één optie is voor een meerderheidskabinet -- een regering met de ChristenUnie -- moet Gert Jan Segers
alle eisen van zijn partij op tafel gooien en Alexander Pechtold dwingen om hem zijn zin te geven. En als Pechtold dat niet wil? Jammer dan. Dan kunnen er nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven (waarbij
D66 zal verliezen omdat Pechtold de zwarte Piet toegespeeld krijgt).
De eerste keer dat Pechtold en Segers bij elkaar gingen zitten kwam Pechtold met een enorm dossier. Of Segers even bij het stippellijntje wilde tekenen. De CU-leider kan Pechtold nu een koekje van eigen deeg geven: op dit, dit, en dit onderwerp eist de CU toezeggingen. Zo niet, ach, dan gaat Segers vol vertrouwen nieuwe verkiezingen tegemoet. Zijn partij zal immers toch geen zetels verliezen, daar is de CU-achterban veel te trouw voor.
Want nee, een minderheidskabinet zit er ook niet in. Een betrokkene zegt vandaag in De Telegraaf:
"Als het met de CU mislukt, hebben we eerder nieuwe verkiezingen dan een minderheidskabinet."
Waarom? Omdat
GroenLinks,
SP en
PvdA niet willen meewerken aan het kabinet. Als ze niet willen meeregeren willen ze natuurlijk ook niet gedogen; dan heb je als partij wel de lasten, maar niet de voordeeltjes (mooie banen voor je mensen).
Suck on that, Alexander.