Money for nothing (and your slaves for free)

Deze parafrase op het bekende nummer van de Dire Straits is perfect van toepassing op wat er dreigt te gaan gebeuren met Nederland als onze regering het parlement weet te overtuigen van het onzalige plan om akkoord te gaan met de voorgenomen miljardensteun aan Griekenland, het overhevelen van de financiële autonomie aan het EFSF en, last but not least, het verkwanselen van onze soevereiniteit aan een Europese regering á la Merkozy met formeel een Belgische jezuïet aan het roer.

Deze week vonden enkele debatjes plaats in het Nederlandse parlement naar aanleiding van 'Rutte's rekenfouten'. Het echte debat moet nog komen, over 2 weken, maar de eerste tekenen wijzen er op dat Rutte zonder al te veel moeite een meerderheid in het parlement zal halen voor zijn Euro plannen, ook al kreeg hij van de SP, gesteund door de Partij voor de Dieren, een gele kaart in de vorm van een motie van afkeuring.

Het kabinet kwam woensdag, 17 augustus, met een toelichtende brief van maar liefst zeven kantjes (kenmerk: BFB2011-1651M), waarin zij Rutte's rekenfouten zou beogen te verhelderen. Helaas, dat is niet gelukt. En dat geeft eens temeer het amateuristische niveau weer waarmee deze regering deze zaak tegemoet treedt. We praten hier niet alleen over tientallen miljarden euro's, we praten ook over de toekomstige soevereiniteit van ons land.

In dit stuk wil ik een korte analyse geven van de inhoud van de brief waarbij de nadruk zal liggen op de 'open eindjes' eruit en ik wil tevens bij benadering (want exact is nog altijd niet mogelijk vanwege genoemde 'open eindjes') aangeven wat het ons land in elk geval kost om aan dit ongewisse avontuur deel te nemen. Tenslotte wil ik een ogenblik stilstaan bij de plannen van 'Merkozy' en de gevolgen voor Nederland daarvan.

Maar eerst de brief van meneer De Jager. Wat stond daar in het kort in? Eerst maar even het overzichtje, daarna het (genadeloze) commentaar.

Allereerst wijst De Jager er ons op dat het gaat om voorlopige cijfers, goed om in het achterhoofd te houden, het kan dus zowel mee- als tegenvallen. Doorgaans valt het tegen.

Tabel 1. Overzicht publiek en privaat geld (in miljarden euro?s)

Her)financieringen in Griekse programma 2011-2014 88

Aanvullend: Schuldinkoop (onmiddellijke schuldverlaging) 20

(Her)financiering in Griekse programma en schuldinkoop 108

Bruto herfinanciering door private sector t/m 2014 54

Credit enhancement tot medio 2014 17

Credit enhancement voor periode 2014 tot 2020 18

Reservering kapitalisatie banken 20

Totale publieke bijdrage tot 2020 109

Netto bijdrage private sector aan herfinancieringen tot medio 2014 37

Netto private bijdrage door inkoop (onmiddellijke schuldverlaging) 13

Netto bijdrage private sector voor herfinanciering 2011-2014 en schuldverlaging 50

Netto private bijdrage aan herfinanciering tot 2020 56

Totale netto private bijdrage tot 2020 106

Toelichting:

De credit enhancements van € 17 resp € 18 miljard, in totaal dus € 35 miljard, zijn de garanties die door de EFSF aan de ECB zijn verstrekt voor het aankopen van Grieks toiletpapier.

De reservering van € 20 miljard is bedoeld om de Griekse banken te herkapitaliseren. Een schatting, het bedrag kan hoger of lager uitpakken (wat denkt u?).

De totale netto bijdrage van de private sector ad € 106 miljard is echter een wassen neus. Van die € 106 miljard wordt maar liefst € 93 miljard als 'roll over' gebruikt, met andere woorden: hetzelfde geld staat langer rentedragend uit. Men boekt niks af, men verdient meer. Ik kan het niet mooier maken, maar zo is het.

Ik heb vervolgens uit de brief van De Jager begrepen, dat het restant van € 13 miljard (106-93) een gevolg is van een schuldinkoop door de private sector. Dat wil zeggen: een omzetting van bestaande schulden aan de banken van € 20 miljard, dus de private sector zou dan € 7 miljard kwijt schelden. Welke private sector het betreft, bijvoorbeeld Nederlandse of Franse banken, wordt niet toegelicht. Open eindje dus.

Andere open eindjes zijn:

- de gemiddelde looptijden van de schulden;

- de gemiddelde rentevoet van de schulden;

- de vraag of de Griekse schuldenberg werkelijk verbeterd is (ja, het staat er letterlijk, ik citeer: "Noch is op dit moment geheel duidelijk hoe groot de verbetering zal zijn van de Griekse schuldsituatie.").

- de deelname van de private sector: 'naar verwachting' zal 90% van de private sector participeren (zeker is dat dus niet, meedoen geschiedt op vrijwillige basis, ook al wordt de private sector gematst met € 35 miljard aan belastinggeld door garantiestellingen van de publieke sector).

- de tentatieve gevolgen voor de Nederlandse bijdrage aan het EFSF in relatie tot de daarvoor in de Rijksbegroting opgenomen bedragen blijven onduidelijk. Het kan gaan om een verhoging van € 56 miljard NU naar € 70 miljard bij een looptijd van 15 jaar, maar bij een verdubbeling van die looptijd stijgt het bedrag op naar € 100 miljard.

Volgt u het nog, dames en heren?

Het laatste betekent, dat de Nederlandse bijdrage aan het EFSF kan oplopen tot € 100 miljard over een 30 jaarsperiode. Honderd duizend miljoen euros !!! Natuurlijk is dit niet alleen om de Griekse banken overeind te houden, maar ook de Franse, de Spaanse en de Italiaanse, maar dat had u natuurlijk wel begrepen...

Ain't it a shame?

Hoe kan de Nederlandse regering dit waanzinnige beleid verdedigen tegenover de Nederlandse belastingbetaler?

Alleen al voor Griekenland wordt er € 215 miljard euro extra geld beschikbaar gesteld (de 109 + de 106) bovenop de reeds toegezegde € 110. In totaal maar liefst € 325 miljard. Het Nederlandse deel hiervan bedraagt 6% ofwel € 19,5 miljard. Maar vergis u niet, dit bedrag zal naar alle waarschijnlijkheid fors oplopen, omdat de zwakke eurolanden als Portugal, Spanje, Ierland en Italië natuurlijk nooit hun deel kunnen betalen. Dat staat niet in de brief van De Jager. Zoals ik reeds eerder heb geschreven: knollen voor citroenen worden ons verkocht door deze 'talentvolle' minister.

Maar dat is nog niet alles.

De Jager beweert dat de private sector voor € 106 miljard meedoet. Dat is een LEUGEN, een fopspeen. Verreweg het grootste deel 87,7% (93/106) betreft het doorrollen van geld, geen kwijtschelding. De rest wordt afgedekt door publieke garanties via de ECB. De private sector doet hoegenaamd niets!

Tel daarbij dat de Nederlandse kredietwaardigheid met procentpunten omlaag kukelt door deze operatie, kosten een slordige € 8 miljard per jaar aan extra rentelasten, en iedereen begrijpt dat het financieren van dit frauderende olijfoliestaatje complete waanzin is.

Ik zal het u nog anders uitleggen.

Griekenland heeft dus zo meteen een schuld van € 325 miljard bij een Bruto Nationaal Product van € 220 miljard en een krimpende economie, die voor een kwart uit een ambtenarenapparaat bestaat waarbinnen de corruptie welig tiert. Weliswaar is de looptijd van de leningen verlengd naar 15 jaar en is de rente verlaagd naar 4%, maar moet u zich even voorstellen wat dat betekent voor een land van nog geen 10 miljoen inwoners. Per hoofd van de bevolking heeft Griekenland dus een schuld aan 'het buitenland' van € 32.500. Voor een gemiddeld gezin met twee kinderen betekent dat dus een schuld van € 130.000, af te lossen in 15 jaar tegen een rente van 4%. In 15 jaar moet men dus een bedrag bij elkaar sparen van in totaal € 234.123 oftewel € 15.608 per jaar. Bij een gemiddeld bruto inkomen van € 23.000 voor een gemiddeld gezin betekent dat een financieringsquote van 67,8% van het inkomen. Een kind begrijpt dat dit niet kan.

Dit betekent dat er nog véél meer moet worden afgeboekt. Wie draait daar voor op, denkt u? De private of de publieke sector? Het was een retorische vraag.

Terug naar Nederland. Terug naar de regering en het parlement.

Dat de rooie duivels van de PvdA geen verstand van zaken hebben, dat weten we al 40 jaar, maar dat de VVD onder leiding van Rutte deze kapitale beoordelingsfouten maakt, dat verbijstert me. Je zou er bijna iets achter gaan zoeken.

Nederland moet dit niet willen, we gaan eraan kapot en we helpen de Grieken evenmin, zij zouden gebaat zijn bij een terugkeer naar de drachme, die devalueren en hun concurrentiepositie versterken.

Ons exportoverschot aan Griekenland bedraagt slechts € 2,3 miljard. Al zouden we dat 100% kwijtraken, het is een fractie van de bedragen die met de voorgenomen steunoperatie gepaard gaan. Ik ga ervan uit dat u het begrepen heeft. Nu de regering en het parlement nog.

Dan tenslotte nog de plannen van 'Merkozy', die natuurlijk geheel 'toevallig' aan de vooravond van het Nederlandse debat wereldkundig werden gemaakt.

Het Spel der Tronen wordt door 'le petit napoleon' perfect gespeeld. Handig maakt hij gebruik van het na-oorlogse schuldgevoel van de Duitsers en heeft Merkel volkomen in zijn zak. Frankrijk heeft de broek aan in Europa. Op onnavolgbare wijze sluit het Franse net zich boven Europa. Nadat hij zich eerst vanlastpak en concurrent DSK had ontdaan en allerminst met de Franse slag, slaagde de Franse diplomatie erin om geestverwante Lagarde aan het hoofd te krijgen van het IMF. Maar dat niet alleen, ook het EFSF wordt feitelijk geleid door een landgenoot, Chrisophe Frankel en de Italiaan Dragi, die in oktober de vertrekkende Trichet opvolgt als president van de ECB geldt eveneens als vertrouweling van Sarkozy.

Met de concept akkoorden van het nieuwe EFSF verzekert de kleine napoleon zich voor steun aan de Franse banken zónder dat de Ministers van Financiën van de lidstaten daarover iets te zeggen hebben, bovendien verzekert hij zich van de financiering van de Franse staat zónder dat De Jager dit kan tegenhouden. U gelooft het niet ? Lees het akkoord er op na zou ik zeggen. Het staat er echt. Aldus heeft Sarkozy zich verzekerd van de overdracht van de financiële hegemonie van de overige Europese lidstaten, in feite van Nederland en Duitsland, de twee belangrijkste netto betalers.

Maar dat was nog niet genoeg. Le petit napoleon moest zich natuurlijk ook politiek zeker stellen. Stel je voor, dat er iemand wakker wordt na verloop van tijd en in de gaten krijgt welke spelletjes er gespeeld worden. Vandaar zijn pleidooi voor een Europese regering met verregaande financieel-economische bevoegdheden. Voor de vorm de eerste twee-en-half jaar geleid door de eveneens Franstalige mislukte jezuïet, de Belg Van Rompuy. Comme fantastique! En Merkel? Zij trapt er met beide pumps in, gebukt als zij gaat onder het immer wieder terugkerende schuldgevoel.

En wat doet Nederland? Nederland volgt trouw Duitsland, haar verreweg belangrijkste handelspartner. Op zich logisch. Maar wij moeten nu het voortouw nemen en de Duitsers tegen zichzelf in bescherming nemen. Dat een VVD onder leiding van Rutte zijn ogen sluit voor wat er gaande is, ja, dat mag toch wel heel bijzonder worden genoemd. De zelfverklaarde kampioen van de vrije markt en het eigen initiatief zit er hier toch behoorlijk naast.

Ironisch genoeg is het dus de Partij van de Arbeid, die de sleutel van de Nederlandse soevereiniteit in handen heeft. Stemt de partij van Cohen (of moet ik al zeggen Plasterk ?) tegen, dan gaat het feestje niet door, ook al gaat Sarkozy op zijn kop staan. Samen met de SP, PVV, CU en Partij voor de Dieren kan de PvdA ervoor zorgen dat een meerderheid in het Nederlandse parlement 'NEE' zegt tegen de snode plannen van le petit napoleon.

Ik doe dan ook een klemmend beroep op de fractie van de socialisten om het gezonde verstand te gebruiken en ons land te behoeden voor een Franse overheersing.