Moeder gaf haar zoon 32 jaar geleden op voor adoptie. Twee jaar geleden ontmoetten ze elkaar voor het eerst. Het resultaat is schokkend
Toen deze man en zijn biologische moeder elkaar voor het eerst ontmoetten gebeurde er iets heel geks.
Een moeder is stapelverliefd op de zoon die ze meer dan drie decennia geleden opgaf ter adoptie. Ze zegt dat hun seksleven "ongelooflijk" is en dat ze zo snel mogelijk willen trouwen.
Bereid je maar goed op dit verhaal, want het is knettergek. En misselijkmakend.
Vele jaren geleden verhuisde Kim West van Londen naar Californië om daar te studeren. Blijkbaar hield ze ook wel van een feestje, want ze werd al snel zwanger. Op haar 19e zette ze dan ook een kind op de wereld, een zoontje.
Omdat ze zichzelf niet in staat achtte om haar zoon op te voeden liet ze hem adopteren door een ander echtpaar. Zelf ging ze door met haar leven, hoewel ze natuurlijk vaak aan haar geadopteerde zoon dacht.
Ben Ford, zoals het zoontje genoemd werd, wist dat hij geadopteerd was. In 2014 wilde hij zijn biologische moeder graag ontmoeten. Hij stuurde haar een brief en vroeg of ze ergens konden afspreken.
Zo geschiedde.
Toen de twee elkaar voor het eerst ontmoetten gebeurde er iets vreemds: ze voelden niet de gewone, natuurlijk band tussen moeder en kind, maar een seksuele aantrekkingskracht.
Normale mensen zouden het daarbij laten. Ben en Kim dachten daar echter anders over. Hoewel Ben getrouwd was begon hij heimelijk een relatie met zijn moeder. Hij legt uit:
"Toen ik Kim ontmoette kon ik haar absoluut niet zien als mijn moeder, maar wel als een seksueel wezen. Ik had al gesproken met een therapeut die gespecialiseerd is in adoptiezaken. Die had mij verteld over het "genetic sexual attraction" (GSA) fenomeen."
Hoewel het gek klinkt komt dit GSA-fenomeen veel vaker voor tussen ouders en hun lang-verloren kinderen. Zo vaak zelfs dat ene Barbara Gonyo er al in de jaren 80 van de vorige eeuw over schreef.
Blijkbaar houdt dit fenomeen in dat, als biologische ouders de kinderen die ze op jonge leeftijd lieten adopteren later weer ontmoeten, hun hersenen er niet mee kunnen omgaan dat ze ouder-kind zijn. In plaats daarvan geven de hersenen seksuele signalen door.
De meeste mensen zullen die impuls wellicht negeren, maar dat geldt niet voor Ben en Kim. Die zijn namelijk een serieuze relatie met elkaar begonnen, wonen samen in het Amerikaanse Michigan, en willen niet alleen trouwen, maar ook nog eens kinderen hebben.
Knettergek of zijn ze feitelijk slachtoffers die hier niets aan kunnen doen? Wat vind jij?
