Mishandeld, verkracht, aangerand: knettergekke mullahs Iran willen kindbruidje executeren

De 22-jarige Zeinab Sekaanvand wordt vandaag mogelijk al geëxecuteerd door de haatbaarden die het voor het zeggen hebben in Iran. Volgens hen heeft zij haar echtgenoot vijf jaar geleden namelijk vermoord.

Zeinab komt uit een bijzonder conservatief en arm Koerdisch gezin in Iran. Toen ze vijftien jaar oud was had ze het wel gehad met het leven bij haar ouders: ze liep weg en trouwde met de 19-jarige Hossein Sarmadi. Jammer genoeg voor de jonge Zeinab was het alles behalve een sprookjeshuwelijk. Hossein mishandelde én misbruikte haar voortdurend. Het meisje deed enkele keren aangifte tegen haar man, maar zoals altijd in landen geregeerd door de sharia werd daar niets mee gedaan. Zeinab was immers een vrouw en die mogen niet klagen. Als manlief je in elkaar wil hengsten moet hij dat gewoon kunnen doen. Had je maar niet als vrouw geboren moeten worden.

Uit wanhoop probeerde Zeinab terug te gaan naar haar familie, maar die liet haar in de steek: doordat ze was weggelopen had ze de familie-eer bezoedeld. Nu moest ze zichzelf maar redden.

Ah, de wonderbaarlijke ouderlijke liefde in conservatief-islamitische culturen: echt hartverwarmend om te zien.

Twee jaar nadat de twee in het huwelijksbootje gestapt waren ging het definitief mis. De vrouwenmishandeldende Hossein werd dood aangetroffen. Hij was neergestoken.

De autoriteiten wezen meteen met een beschuldigende vinger naar Zeinab. Zij bekende: ze zei dat ze hem doodde omdat ze niet meer tegen de mishandelingen kon. Later trok ze die verklaring in en legde ze uit dat Hossein eigenlijk vermoord was door zijn eigen broer die haar óók regelmatig verkracht had. Die broer had haar verteld dat de familie haar zou pardonneren, wat volgens de sharia kan: de familie kan besluiten om iemand niet te laten vervolgen.

Vreselijk genoeg voor Zeinab liep het net een beetje anders. Ze werd door iedereen verraden en de extreem-islamitische chauvinisten die zich 'rechters' mogen noemen in Iran veroordeelden haar tot de doodstraf. Dit terwijl ze op dat moment nog maar 17 jaar oud was en internationale verdragen de doodstraf in gevallen van minderjarige daders verbiedt.

Zeinab zou al eerder vermoord worden door de extremistische autoriteiten, maar kreeg respijt omdat ze in de gevangenis zwanger werd van een medegevangene met wie ze ook trouwde. Helaas werd haar kindje doodgeboren: ze had een miskraam toen haar celgenoot geëxecuteerd werd.

Omdat er niet langer rekening gehouden hoeft te worden met een baby zal Zeinab de komende weken geëxecuteerd worden. Sterker nog, in principe kan dat vandaag al gebeuren. Amnesty International en andere organisaties doen er alles aan om aandacht te vragen voor haar lot, in de hoop dat het effect heeft, maar de kans dat het helpt is natuurlijk bijzonder klein. Als Iran haar daadwerkelijk wil vermoorden -- en dat zal ongetwijfeld zo zijn, de gekke mullahs hebben immers nog nooit een vrouw gezien die ze niet haten -- kan niemand daar iets aan doen. En dat is bijzonder triest.