Vanochtend berichtte Der Spiegel dat Merkel zich zou willen distantiëren van de parlementaire erkenning van de Armeense genocide. Dat ontkent haar regering nu, maar op een manier die weinig gerust stelt.De Duitse bondskanselier
Angela Merkel heeft zich weer in een lastig parket gepraat. Nieuwssite Der Spiegel, die vaker met dit soort onthullingen komt,
meldde vrijdagochtend dat ze uit betrouwbare bron vernomen hadden dat de regering Merkel een eerdere parlementsresolutie naast zich neer zou leggen. Het zou gaan om een besluit waarin de Bondsdag stemde voor niets minder dan erkenning van de Armeese genocide, die een eeuw geleden bij de implosie van het Ottomaanse Rijk aan zo'n één miljoen Armeniërs het leven ontnomen zou hebben. Dit besluit zou Merkel dus naast zich neer willen leggen:
De regering is van plan een politieke geste te maken aan de Turkse regering, zodat Duitse parlementsleden weer op bezoek mogen bij soldaten die in Incirlik gestationeerd zijn (een Turkse luchtmachtbasis waarvanuit bombardementen op ISIS uitgevoerd worden. Na het besluit van de Bondsdag kwam Turkije met dit verbod, red.) Volgens bronnen van Spiegel zijn Buitenlandse Zaken en het kantoor van de kanselier overeen gekomen dat regeringswoordvoerder Steffen Seibert de media toespreekt en in naam van de regering afstand neemt van de Armenië-resolutie van de Bondsdag.
Na het verschijnen van dit bericht kwam deze zelfde woordvoerder echter al snel met de mededeling dat dit niet zou kloppen. Hij vertelde dat Merkel geen afstand zou doen van de resolutie, maar dat wel vermeld moet worden dat "de resolutie niet juridisch bindend is". Daarmee heeft hij in feite natuurlijk juist bevestigd wat Spiegel meldde. Oké, Merkel heeft niet openlijk gezegd deze resolutie direct in de papierversnipperaar te gooien, maar het is duidelijk dat ze hem waar mogelijk naast zich neer zal leggen en hem al helemaal niet zal gebruiken om druk uit te oefenen op Erdoğan. In tegendeel, dit laat maar weer eens zien hoe ver Merkel bereid is om te gaan om zich de woede van de Turkse president, die eigenlijk sultan had willen zijn, niet op de hals te halen. Helaas is zij verre van de enige daarin, zoals wij hier in Nederland de afgelopen weken goed hebben kunnen merken.
Erdoğan houdt ze hiermee misschien te vriend, maar de woede van het Duitse volk zal ze niet ontlopen. Waar Angela 'Wir Schaffen das' Merkel enkele jaren terug nog de populairste Duitse politica ooit was, krimpt het vertrouwen in haar nu met de dag. Dat zal haar partij zeker gaan voelen, en al over twee dagen: dan vinden namelijk verkiezingen plaats voor het parlement van de deelstaat Mecklenburg-Vorpommern. Waarschijnlijk zal haar CDU daar veel zetels gaan kwijtraken aan de eurosceptici AfD, en ik kan inmiddels niet meer ontkennen dat dat terecht zal zijn. Ik hoop dat de bevolking zich daar duidelijk zal uitspreken, zodat Merkel voor eens en voor altijd zal inzien dat ze in dienst staat van het Duitse, en niets het Turkse volk.