Meid toch... Blinde transgender wil 5000 euro van Kruidvat wegens discriminatie, krijgt niks

Aanklacht
We neigen in dit land steeds meer naar Amerikaanse toestanden: 'Bevalt iets mij niet, dan klaag ik je aan'. Ingrid wilde winkelen maar het personeel vond haar blijkbaar goor en durfde haar dat niet te vertellen. Ze wilde langs de schappen lopen en afwasborstels aanraken, om te voelen of die aan haar wensen voldeden. Personeel in de jaren ervoor vond dit blijkbaar nooit een probleem en het personeel van die dag wél, dus was de enige verklaring natuurlijk discriminatie. Het personeel zou namelijk onbeleefd zijn geweest, terwijl zij zelfs aanboden om alle artikelen op een boodschappenlijstje in een doos te stoppen, zodat ze zelf alles kon uitzoeken/voelen.

Discriminatie!
Nou, drámá natuurlijk, want hoe durf je een redelijke oplossing te bedenken voor iemand die door blindheid nu eenmaal minder zelfstandig is, maar wél heel graag zelfstandig wil zijn? Anti-discriminatiebureau Radar werd gebeld en daarna kwam zelfs het College voor de Rechten van de Mens er aan te pas, en die concludeerden: discriminatie!

Niet zo janken
De kantonrechter deed echter niet mee aan dit hele jankcircus en deed wel gewoon normaal. Die 5000 euro schadevergoeding kon ze op haar buik schrijven. En haar eis voor een wekelijkse persoonlijk begeleider tijdens het winkelen bij de Kruidvat kreeg ze ook niet. De rechter vond haar een dikke aansteller en zegt dat ze zich 'ten onrechte geïntimideerd' voelt. Kruidvat moest echter wel 600 euro proceskosten betalen, want ze hadden destijds duidelijker moeten zijn over waarom men haar niet bij de arm wilde nemen.