Meer hoofddoekjes dankzij de PVV?

Al sinds januari lezen we over de 'Arabische lente' die in landen als Tunesië en Egypte (voor ons vakantieoorden) is uitgebroken, en deze dagen is het ook in Nederland eindelijk voorjaar. Die Hollandse winters, ze worden steeds langer, grauwer en mistroostiger. Niet dat ik onmiddellijk bij tien graden en een schraal zonnetje op een terrasje zit (dat is meer iets voor de hardwerkende belastingbetalers van 30+ die even uitblazen van het carrière maken in onze deeltijdeconomie), maar het is prima weer om op de fiets de hoofdstad te verkennen. Dan kom je nog eens ergens. Niet alleen in de grachtengordel, maar ook in Geuzenveld, Bos en Lommer, Slotervaart en vandaag in Noord. En het moet gezegd: er waren weer meer hoofddoekjes op straat. Wie door de Javastraat (in de Indische buurt) fietst, beleeft een cultuurschok en de tijden dat Noord een solide CPN-bolwerk was met geinige Amsterdamse arbeiders zijn voorbij. Geert en zijn mannen hebben gelijk: de islamisering rukt op. Niet alleen zie je overal rondlummelende randgroepjongeren op dure scooters, maar ook veel hoofddoekjes en middelbare vrouwen met winterjassen model Oost-Anatolië. Voor hen is het nooit lente.

Af en toe lees ik op opiniepagina's bezorgde beschouwingen over de scheiding tussen kerk en staat, en er zijn ook nogal wat mensen die zich storen aan het dragen van hoofddoekjes in publieke functies. Maar ik heb toch het gevoel dat hier een achterhoedegevecht wordt geleverd. Hoewel er inmiddels al een jaar of tien pogingen worden ondernomen om de islamisering terug te dringen, zie ik er alleen maar meer uiterlijke verschijnselen van, ook als ik mijn uiterste best doe om 'weg te kijken'. Zelfs toen ik ging stemmen, moest ik mijn oproepkaart inleveren aan een dame met een hoofddoek. Niet dat ik me erover opwind. De verkleuring van Nederland is zover voortgeschreden dat zij een een 'fact of life' is geworden. En al die hoofddoekjes, die alleen maar toenemen, wijzen er niet op dat onze nieuwe Nederlanders uit de moslimwereld genegen zijn om zich aan te passen aan de Nederlandse 'meerderheidscultuur'. Dat is toch vreemd, want je zou denken dat deze mensen - die klagen over uitsluiting en discriminatie - zich minder zichtbaar zouden opstellen. En je zou ook denken dat alle overheidsinspanningen om de 'islamisering' te keren, tot minder hoofddoekjes zouden moeten leiden. Maar nee, het tegendeel is het geval.

Nu heb je hoofddoekjes en hoofddoekjes. De dame op de bovenstaande foto zal weinig weerzin oproepen. En het is lange tijd het toppunt van Nederlandse tolerantie geweest om te zeggen dat je helemaal geen last van moslima's had en dat er ook hippe, leuke en modieuze hoofddoeken waren. Maar ondertussen zal het ook, zoals dat in nieuw-Nederlands heet, een statement zijn geworden. Kijk, wij moslima's laten ons niet kisten en lusten die PVV'ers rauw. Ook dat is een vorm van aanpassing, gedragsaanpassing die precies het tegendeel is van wat de wilderianen willen. Zou het kunnen dat we steeds meer hoofddoekjes in het straatbeeld zien omdat bepaalde politici daar zo'n punt van maken? Het is maar een vraag. Het is in elk geval niet zo dat de pogingen om 'Nederland weer Nederlandser te maken' zichtbaar veel succes hebben.

Het zou mij niet verbazen als de mensen met een kleurtje daar een lange neus naar trekken en hun eigen gang blijven gaan. Zou ik ook doen, als ik niet zo'n Hollander was. Het lijkt mij heel waarschijnlijk dat veel moslims juist vanwege de huidige anti-islamstemming hun 'identiteit' ostentatiever zijn gaan uitdragen. Dat heb je met moslims, die buigen alleen naar Mekka. En het lijkt mij een kwestie van tijd voor we een Nederlandse Islamitische Democratische Partij (NIDP) gaan krijgen. Het verbaast mij dat het niet al zover is (wat misschien ook komt doordat we al een Partij van de Allochtonen hebben). Als er zo'n politisering plaatsvindt, heeft de PVV daarin een actieve rol gespeeld en onze moslims helpen ontwaken. Zo gaat het altijd in de geschiedenis, actie en reactie. Misschien loopt het met een sisser af en blijft het bij hoofddoekjes, die naast een statement toch vooral een modieus stukje textiel zijn. Dat gaat op een gegeven moment vervelen, meer dan knellen, en dan wordt het door een nieuwe tijdgeest - een nieuwe lente - weggeblazen. De geest van de islam terugrollen kunnen alleen de nedermoslims zelf, niet de Hollandse integratie-ambtenaren, en zeker niet de islamcritici. Wij ongelovigen zullen het moeten hebben van onverschilligheid, een onderschatte afweerkracht, en de hoop dat ook het geloof in Allah niet meer dan een schijnheilig laagje vernis is.