Mediakartelarrogantie ten top: NRC-hoofdredacteur maakt schaamteloos reclame én eist dan rectificatie na kritiek
Want wee je gebeente als je het waagt om ook maar iéts negatiefs over het kartel dat de Nederlandse media in handen heeft, te schrijven!
Er was een tijd dat media elkaar uitdaagden. Uitdaagden om met stevige standpunten te komen waar je het lekker oneens over kunt zijn, controversiële standpunten. Om het publieke debat aan te wakkeren enzo. Om te doen waarvoor media eigenlijk bedoeld zijn, dus.
Helaas is dat met de toenemende kartelvorming in het Nederlandse medialandschap vrijwel verleden tijd. Ja, 'alternatieve' media als bijvoorbeeld De Dagelijkse Standaard zelf deinzen er niet voor terug om onverminderd kritisch te zijn op zaken die kritiek verdienen, maar als die kritiek niet vanuit een links een sterk politiekcorrecte hoek komt, dan kun je kritiek terugverwachten. En die richt zich dan niet eens op de inhoud, maar puur op het feit dát je zo brutaal bent geweest een tegengeluid te doen horen. Het idee alleen al.
Dat is dus wat F-site, een website die het aankaarten van de (harde) waarheid ook niet schuwt, mocht ondervinden. Columnist Ton van Dijk waagde het gisteren om een stuk te schrijven over de Peter Vandermeersch, hoofdredacteur van hét kartelblad bij uitstek, het NRC. Vandermeersch verschijnt in een advertentie voor een evenement in het Mauritshuis (zie bovenaan dit artikel), waarbij ook het logo van verzekeraar NationaleNederlanden te zien is. Aardig stevige belangenverstrengeling dus voor de baas van een krant die zich zo graag als 'objectief en onpartijdig' neerzet, waar Van Dijk dan ook het volgende onder schreef:
Want hoe ver is Peter Vandermeersch bereid te gaan voor het commercieel belang van de krant? Het antwoord is: Ver.
De hoofdredacteur heeft zich vandaag op de website van de krant laten afbeelden met een logo van verzekeraar Nationale Nederlanden op zijn pak. Waarmee de grens tussen inhoud en commercie bij NRC op welhaast Trumpiaanse wijze wordt weggevaagd. Die grens bestaat vanaf vandaag niet meer.
De hoofdredacteur zelf is nu een buitengewoon kwetsbaar artikel geworden, dat kennelijk al dan niet tegen betaling bereid is om een commercieel logo op zijn foto te plakken. En daarmee komt zijn onafhankelijk functioneren onvermijdelijk ter discussie te staan.
Iedereen snapt natuurlijk dat dat logo erop geplaatst ná het nemen van de gebruikte foto en dat hij niet letterlijk het logo op zijn pak had genaaid, maar Vandermeersch probeert toch - in de commentaren onder het desbetreffende artikel - een rectificatie binnen te slepen om deze woorden in het kritische stuk:
Geachte heer
U schrijft dat ik een logo op mijn pak heb. Dat kopt[sic] niet. Ik ben donderdag te gast bij het Mauritshuis. Dat wordt blijkbaar gesponsord door NN. Op de advertentie voor dat event staat het logo van de sponsor. Niet op mijn mooie pak. Het zou fijn zijn als u dat ‘nieuws’ rechtzet. Hartelijks.
Een uiterst flauwe oproep natuurlijk, waar je dan ook weinig serieus op kunt reageren. En dat deed deze columnist dan ook niet in een nieuw, lekker droog stuk:
Zojuist heeft Peter Vandermeersch laten weten dat hij dit logo niet op zijn pak draagt en dat F-site op dit punt “onwaarheden” verspreidt.
Omdat Vandermeersch volstrekt gelijk heeft dat het logo van Nationale Nederlanden niet letterlijk op zijn pak zit vastgenaaid, maar in de advertentie over het pak is geprojecteerd, zet ik dat graag recht. Mede op zijn uitdrukkelijk verzoek.
Maar dan komt het. Vandermeersch heeft kennelijk nog buiten het bovengenoemde commentaar aan Van Dijk laten weten dat hij het "netter" had gevonden als hij wederhoor had toegepast. Oftewel: de columnist had hem het stuk eerst even moeten voorleggen ter goedkeuring. Nou zal deze NRC-baas ongetwijfeld van zijn eigen redacteuren verlangen dat zij hem eerst om zijn zegen komen smeken voor publicatie van stukken, maar buiten het kartel werkt dat nu eenmaal niet zo. Onafhankelijkheid en eigen verantwoordelijkheid zijn ook in de mediawereld een groot goed, en wat dat betreft prijs ik me gelukkig niet onder zijn alziend oog mijn stukken te schrijven. Zoals we nu weer eens zien, duldt meneer namelijk geen enkele kritiek.
