Vertrouwelingen zouden beroep hebben gedaan op Verhagen om toch voor het leiderschap van het CDA te gaan. Maar het zit er niet in, meldt Elsevier.
Elsevier schrijft deze week dat de afgelopen weken vertrouwelingen achter de schermen een beroep op vicepremier Verhagen hebben gedaan om toch voor het leiderschap te gaan. Dat is een zeer interessante ontwikkeling. Dan weten we meteen waar
dit bericht vandaan komt dat de rol van Verhagen nog niet moeten worden uitgevlakt.
Even om ieders geheugen op te frissen: ik schreef
eind maart het volgende over de rol van Verhagen:
Is Verhagen the comeback kid? Het zou zomaar kunnen. CDA'ers en zelfs VVD'ers fluisteren ook in mijn oren dat de rol van de katholieke Verhagen niet is uitgespeeld. Ze vertellen er niet bij wat dat precies betekent - dat laten ze over aan de interpretatie van de journalist waar ze tegen fluisteren. Als de drie partijen volgende week of de week daarop met goede plannen en hervormingen komen om de staatsschuld op orde te brengen en het CDA dus zijn verantwoordelijkheid neemt, is de eerste stap naar herstel voor de christen-democraten gezet, met Verhagen die de weg wijst.
Het Catshuis-akkoord is bijna klaar, zo wordt vandaag gemeld door de media. Dat er een pakket komt, versterkt de rol van Verhagen, die alle ruimte heeft om te onderhandelen sinds hij begin januari heeft gezegd dat hij geen lijsttrekker wil worden. Nu is het ongetwijfeld juist dat de positie van Verhagen beter wordt, want hij komt straks geheid als winnaar uit de onderhandelingen. Het CDA neemt onder zijn leiding de grote verantwoordelijkheid voor gezonde overheidsfinanciën. Dat zie je een potverteerderspartij als de PvdA niet doen.
Betekent dit dat Verhagen partijleider blijft, ook na deze kabinetsperiode? Nee, helaas. Elsevier ziet het niet gebeuren, hoe zeer er ook om wordt gevraagd door de conservatieve vleugel binnen het CDA. Die vleugel wordt, merk ik, soms zelfs een tikkeltje wanhopig. Terecht, want van een machtsgreep door rode dominees wordt niemand blij.
Elsevier analyseert waarom het verstandig van Verhagen is om het niet te willen:
Vandaar het idee om hem toch te lanceren als kandidaat-partijleider. Verhagen ziet daar wijselijk vanaf. Polarisatie binnen een partij is nooit goed. Hij zou opnieuw worden aangevallen als immorele opportunist. Het zou zelfs kunnen leiden tot een partijscheuring.
Dat is bijzonder jammer. Aan de andere kant is het begrijpelijk dat Verhagen kennelijk bij zijn keuze blijft. Teveel kiezers lijken te geloven in de media-werkelijkheid dat hij een onbetrouwbare opportunist is.
Ik weet overigens nog niet zo zeker of Elsevier gelijk heeft. Het ligt helemaal aan het aanstaande akkoord en in hoeverre de links-protestante vleugel blijft protesteren. Daarnaast is het wachten op het moment dat CDA'ers door beginnen te krijgen dat de winst niet op links te halen valt,
maar juist in het rechtse en conservatieve zuiden. Als dat besef niet komt, dan pas is het einde van Verhagen nabij.
