Post-seculier.
Martin Sommer heeft een bijzonder interessante column
neergepend voor de Volkskrant. Kerncitaat:
Niet alleen die kaarsjes voor Ruben en Julian zijn heel christelijk, de liberale democratie is dat ook. Rechten voor het individu, vrijheid van geweten, zo nodig tegen de hele groep in, het is de vrucht van het christendom. Wat dat aangaat is die sharia-driehoek inderdaad wezenlijk anders dan Staphorst. In het groot: na de Arabische Lente is er niet veel vrolijks te melden, zeker niet wat betreft de tolerantie tegenover christelijke minderheden. Over de islam en democratie is iets fundamenteels te bespreken, maar de grote partijen vinden het eng en laten het zo liggen voor Wilders. Maar gelachen dat we hebben om die refo's met hun lange rokken!
Het kernpunt van zijn stuk is dat Nederlanders hun geloof nog lang niet zijn verloren, alleen dat het geloof anders wordt (beleefd), en dat de orthodoxe Islam (van de soennieten) wel degelijk voor problemen zorgt in Nederland. Daar moet, zegt hij, open en eerlijk over gesproken worden.
Helaas vinden de zogenaamd seculiere partijen dat helemaal niet interessant. Ze zeggen niets over de fundamentalistische islam die steeds meer autochtonen in zijn greep krijgt, maar lachen zich wel een breuk om 'die achterlijke refo's'.
Goed stuk, leestip van de dag.