Mariko Peters' homewrecking is geen probleem?

De geloofwaardigheid van de politica Mariko Peters is sinds enige tijd gedaald tot een ijzig nulpunt. Als prominent Tweede Kamerlid van GroenLinks behoort zij tot de politieke partij die immer vooraan staat om met het morele vingertje te zwaaien. Hoger dan de GroenLinks moral high ground komt men niet.

De misstappen van Peters zijn inmiddels uit den treure behandeld en ik zal u daar dan ook niet meer mee lastig vallen (voor wie de laatste ontwikkeling in Marikogate gister toch heeft gemist, raad ik aan even hier te klikken). Ook de uitspraken die Femke Halsema destijds in haar hoedanigheid van GroenLinks-fractievoorzitter deed over in opspraak geraakte (PVV-)Kamerleden zijn u ongetwijfeld bekend. 

Gister kwam daar nog eens het optreden van Jolande Sap in Knevel & Van den Brink bij. Het was onthutsend zwak. Zo zei de huidige GroenLinks-fractievoorzitter dat voor in opspraak geraakte Kamerleden niet het criterium van 'onschuldig tot het tegendeel bewezen' geldt maar 'schuldig tot het tegendeel bewezen'. Dat een dergelijk omkering van de bewijslast bizarre uitwerkingen zou hebben, ontging Sap volledig - denk bijvoorbeeld maar eens aan beschuldigingen van verkrachting waarbij het doorgaans om het woord van de één tegen de ander gaat.

Het verbaast mij echter dat een bepaald gedeelte uit de hele heisa rondom Peters zo onderbelicht blijft, namelijk het feit dat zij zonder pardon de man van een moeder van twee kinderen heeft afgepakt terwijl die vrouw op dat moment zelfs nog zwanger was van het derde kind. Peters is om het even heel plat te zeggen een ordinaire, laag bij de grondse homewrecker. 

Nu zullen velen allicht zeggen dat dat een privé-zaak is, en dat de pers en het publiek zich daar niet over uit moeten laten. Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen. Maar toch. Moeten wij voor een politicus niet juist kijken naar hoe hij zich in zijn privé-leven gedraagt? Zegt dat niet veel over zijn integriteit? En wat zegt het dan als je de zwangere moeder van twee kinderen van de vader van die kinderen afpakt? Juist van Knevel & Van den Brink - zelfbenoemde moraalridders - had ik hier een kritische noot bij verwacht. Een gemiste kans.