In de internationale rechtse pers verschenen vanmorgen meerdere lezenswaardige stukken naar aanleiding van het overlijden van Mandela.
Dit stuk op de Britse site ConservativeHome.com geeft een aardig beeld van het probleem waar rechts mee worstelt. De kritiek op de 'oude' Mandela die terreurdaden pleegde en rechtvaardigde moet in balans worden gebracht met de 'moderne' Mandela die een vreedzame overgang van apartheid naar democratie bewerkstelligde en daders en slachtoffers van het apartheidsregime met elkaar verzoende.
Persoonlijk denk ik dat de houding ten opzichte van Mandela en het apartheidsregime een van de grote morele vergissingen van rechts van de jaren tachtig was (de andere was de zaak Pinochet). Rechts was zo gefixeerd op het bestrijden van de balk in het oog van het communisme dat het deze splinters in het westerse oog niet wilde zien. Men geloofde liever in de apartheidspropaganda over 'de gevaarlijke communist' Mandela, ook al was daar geen enkel bewijs voor. Hoe groot die vergissing was, bleek toen Mandela zich na zijn vrijlating ontpopte tot een grote verzoener en een moreel leider van de buitencategorie.
Dit stuk van Deroy Murdock op National Reviews The Corner betoogt hetzelfde.