Een vader wilde zijn zoon iets leren over hoe het is om arm te zijn. Maar in plaats daarvan is het juist de vader die iets leert van zijn zoon.
Facebookgebruiker Dan Asmussen had dit inspirerende verhaal te vertellen
op Facebook:
“Op een dag nam een hele rijke vader zijn zoon mee naar het platteland, met als enige doel om hem te laten zien hoe het is om arm te zijn. Ze brachten een aantal dagen en nachten door op een boerderij van wat over het algemeen beschouwd zou worden als een erg arme familie.
Nadat ze weer waren thuisgekomen van de reis, vroeg de vader zijn zoon wat hij van de excursie vond. “Ik was gaaf, papa,” antwoordde de zoon. “Zag je hoe arm mensen kunnen zijn?” vroeg de vader. “Reken maar,” zei de zoon. “Dus wat heb je geleerd van de reis?” vroeg de vader. De zoon antwoordde, “Ik zag dat wij maar één hond hadden en zij hadden er vier. Wij hebben een zwembad dat reikt tot de helft van onze toon en zij hebben een beekje zonder einde. Wij hebben tuinverlichting opgehangen en zij hebben ’s nachts de sterren. Onze veranda reikt tot de voortuin en zij hebben de hele horizon.
Wij hebben maar een klein stukje land om op te leven en zij hebben velden die verder strekken dan het oog kan zien. Wij hebben bedienden die ons gehoorzamen, maar zij dienen anderen.
Wij kopen ons eten, maar zij verbouwen het zelf. Wij hebben muren rondom ons erf om ons te beschermen, maar zij hebben vrienden die hen beschermen.” De vader van de jongen was sprakeloos. Toen voegde zijn zoon toe: “Het heeft me laten zien hoe arm wij in werkelijkheid zijn.”
Te vaak vergeten we wat we hebben en concentreren we op wat we niet hebben. Wat het waardeloze voorwerp is van één persoon, is de geliefde bezitting van een ander. Het is allemaal gebaseerd op je perspectief.
Soms is het perspectief van een kind nodig om ons eraan te herinneren wat er nu echt belangrijk is.”
Dat is zeker iets om over te na te denken, of niet soms?