Luxeproblemen: de media zijn obsessief bezig met de huidskleur en het geslacht van kabinetsleden.

U heeft het waarschijnlijk ook gezien de afgelopen dagen. Het gaat over het aantal vrouwen in het komend kabinet, de huidskleur van de bewindslieden. Alsof dat het enige is dat werkelijk waar telt.

'Fijn hoor, maar ze zijn wel wit en veel mannen.' 'De VVD levert maar één vrouw.' 'De eerste lesbische jonkvrouwe ooit in een kabinet.' Alsof dat soort dingen prestaties an sich zijn. Hetzelfde gebeurde in de Verenigde Staten, waarin het al een goed argument leek door te zeggen dat je op Obama stemde, omdat die een kleurtje heeft. Of dat men op Clinton stemde, omdat ze een vrouw is.

Het gaat tegenwoordig steeds minder om ideeën en meer over het uiterlijk en afkomst van mensen. 'Het kabinet moet de bevolking representeren' zegt men dan. Ja natuurlijk, representatie van ideeën. Je stemt op mensen en partijen vanwege de ideeën, tenminste dat is e bedoeling natuurlijk. Je hebt genoeg mensen die op de eerste vrouw op de lijst stemmen. Alsof het de keuze nog beter maakt. Of de vrouw dan wel of niet kundig is, dat laat men dan even achterwege.

Neen, ik vind het verschrikkelijk dat we mensen beoordelen en veroordelen vanwege seksualiteit, afkomst, of uiterlijk. In negatieve zin, of positieve zin. Het maakt het niet minder erg als je discrimineert met de goede bedoelingen. Noch maakt het een samenleving beter als er bewindslieden gekozen worden vanwege hun geslacht, seksualiteit, of uiterlijk. Ze krijgen er niet magischerwijs meer bestuurlijke ervaring door, of meer vaardigheden. Laten we dan ook niet doen alsof het dan zo belangrijk is. Representatie van ideeën, niet van huidskleur.