Luttikhuis en het discrediteren van klimaatsceptici

Toen deze voormalig muziekrecensent van NRC HB een klimaatblog begon, was ik sceptisch over succes van deze onderneming. Dat bleek niet onterecht. Hoewel Luttikhuis zeker een goed journalist is, die behoorlijk wat in zijn mars heeft en stukken schrijft die zeker de moeite van het lezen waard zijn, is hij er naar mijn mening na zoveel jaren niet in geslaagd om een zelfstandig kritisch oordeel te vormen over de klimaatinformatie/propaganda waarover hij regelmatig rapporteert.

Het dieptepunt was misschien wel zijn slaafse interview met Jean–Pascal Van Ypersele, destijds vice–voorzitter van het IPCC (maar van wie we de laatste tijd Godzijdank niets meer gehoord hebben), waarin onze Paul zich verschillende oren liet aannaaien. Zie hier.  

Recentelijk heeft hij weer een 'posting' gepubliceerd, getiteld: 'De ontkenningsindustrie', vol met innuendo jegens de klimaatsceptici, een thema waarmee Jan Paul Soest zich ook graag profileert in het klimaatdebat.

Tja, als je als AGW'er (AGW = 'Anthropogenic Global Warming') geen inhoudelijke argumenten meer hebt, da ga je maar op de ad hominem toer. En dan zijn er altijd figuren als Luttikhuis die bereid zijn de drek verder te verspreiden.

Dit keer besteedde hij aandacht aan een studie van de socioloog Robert Brulle, naar aanleiding van een artikel in 'The Guardian', onder de titel: 'Conservative groups spend up to $1bn a year to fight action on climate change'.

Maar Brulle heeft later tegen die titel geprotesteerd. Hij schreef daarover:

Maar ja, het kwaad was natuurlijk al weer geschied.

Aan het eind van zijn 'posting' distantieert Luttikhuis zich enigszins van Brulle door te schrijven:

'Het is jammer dat Brulle niet een vergelijkbare studie heeft gemaakt van de milieubeweging, die juist strijdt voor een stevig klimaatbeleid. Wie heeft het meeste geld? Wie zit het dichtst bij het vuur? Wie gebruikt welke strategie? Om in Brulle’s terminologie te blijven: alleen een vergelijking tussen de macht van de beweging én die van de tegenbeweging kan een goed beeld geven van de invloed op het klimaatbeleid. Nu is het prijsschieten voor de medestanders van de tegenbeweging.'

Maar moeten we daar nu op wachten? Welnee, dat is allemaal al vele jaren geleden geanalyseerd door Joanne Nova in haar studie: 'Climate Money The Climate Industry: $79 billion so far – trillions to come.'

Aan de samenvatting voor beleidsmakers ontleen ik het volgende:

Aldus Jo Nova.

Lees verder hier.

Persoonlijk ken ik vele prominente klimaatsceptici in binnen– en buitenland. Het is mijn vaste overtuiging dat deze wetenschappers niet te koop zijn. Vele van hen zijn aan de meest prestigieuze wetenschappelijke instellingen ter wereld verbonden. Wie financiert hen? Het grootste deel van hen heeft gewoon een overheidsaanstelling.

Waarom dan toch steeds weer die oude koe uit de sloot gehaald dat 'boze krachten' als Exxon, de gebroeders Koch enz. een significante invloed op het klimaatdebat zouden uitoefenen? Als het geen kwaadaardigheid van de klimaatzeloten is, dan is het toch op zijn minst onbenul. 

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.