Luttikhuis en het discrediteren van klimaatsceptici
Dit wordt een gemeen stukje over Paul Luttikhuis, klimaatblogger van NRC HB.
Toen deze voormalig muziekrecensent van NRC HB een klimaatblog begon, was ik sceptisch over succes van deze onderneming. Dat bleek niet onterecht. Hoewel Luttikhuis zeker een goed journalist is, die behoorlijk wat in zijn mars heeft en stukken schrijft die zeker de moeite van het lezen waard zijn, is hij er naar mijn mening na zoveel jaren niet in geslaagd om een zelfstandig kritisch oordeel te vormen over de klimaatinformatie/propaganda waarover hij regelmatig rapporteert.
Het dieptepunt was misschien wel zijn slaafse interview met JeanPascal Van Ypersele, destijds vicevoorzitter van het IPCC (maar van wie we de laatste tijd Godzijdank niets meer gehoord hebben), waarin onze Paul zich verschillende oren liet aannaaien. Zie hier.
Recentelijk heeft hij weer een 'posting' gepubliceerd, getiteld: 'De ontkenningsindustrie', vol met innuendo jegens de klimaatsceptici, een thema waarmee Jan Paul Soest zich ook graag profileert in het klimaatdebat.
Tja, als je als AGW'er (AGW = 'Anthropogenic Global Warming') geen inhoudelijke argumenten meer hebt, da ga je maar op de ad hominem toer. En dan zijn er altijd figuren als Luttikhuis die bereid zijn de drek verder te verspreiden.
Dit keer besteedde hij aandacht aan een studie van de socioloog Robert Brulle, naar aanleiding van een artikel in 'The Guardian', onder de titel: 'Conservative groups spend up to $1bn a year to fight action on climate change'.
Maar Brulle heeft later tegen die titel geprotesteerd. Hij schreef daarover:
You may have seen the Guardian article on my paper: I have written to the newspaper complaining about this headline. I believe it is misleading. I have been very clear all along that my research addresses the total funding that these organizations have, not what they spent on climate activities. There is a quote in my paper that speaks directly to this: Since the majority of the organizations are multiple focus organizations, not all of this income was devoted to climate change activities. It is fair to say these organizations had a billion dollars at their disposal. But they do a lot of other things besides climate change activities, and so saying that they spent $1 Billion on climate change issues is just not true. I did not attempt to analyze the internal spending of these organizations, and so I can say nothing about the total amount spent on climate change activities. I hope that this clarifies the findings of my research. Best Bob Brulle.
Maar ja, het kwaad was natuurlijk al weer geschied.
Aan het eind van zijn 'posting' distantieert Luttikhuis zich enigszins van Brulle door te schrijven:
'Het is jammer dat Brulle niet een vergelijkbare studie heeft gemaakt van de milieubeweging, die juist strijdt voor een stevig klimaatbeleid. Wie heeft het meeste geld? Wie zit het dichtst bij het vuur? Wie gebruikt welke strategie? Om in Brulles terminologie te blijven: alleen een vergelijking tussen de macht van de beweging én die van de tegenbeweging kan een goed beeld geven van de invloed op het klimaatbeleid. Nu is het prijsschieten voor de medestanders van de tegenbeweging.'
Maar moeten we daar nu op wachten? Welnee, dat is allemaal al vele jaren geleden geanalyseerd door Joanne Nova in haar studie: 'Climate Money The Climate Industry: $79 billion so far trillions to come.'
Aan de samenvatting voor beleidsmakers ontleen ik het volgende:
The US government has spent over $79 billion since 1989 on policies related to climate change, including science and technology research, administration, education campaigns, foreign aid, and tax breaks.
Despite the billions: audits of the science are left to unpaid volunteers. A dedicated but largely uncoordinated grassroots movement of scientists has sprung up around the globe to test the integrity of the theory and compete with a well funded highly organized climate monopoly. They have exposed major errors.
Carbon trading worldwide reached $126 billion in 2008. Banks are calling for more carbon-trading. And experts are predicting the carbon market will reach $2 - $10 trillion making carbon the largest single commodity traded.
Meanwhile in a distracting sideshow, Exxon-Mobil Corp is repeatedly attacked for paying a grand total of $23 million to skepticsless than a thousandth of what the US government has put in, and less than one five-thousandth of the value of carbon trading in just the single year of 2008.
The large expenditure in search of a connection between carbon and climate creates enormous momentum and a powerful set of vested interests. By pouring so much money into a question have we inadvertently created a self-fulfilling prophesy instead of an unbiased investigation?
Can science survive the vice-like grip of politics and finance?
Despite the billions: audits of the science are left to unpaid volunteers. A dedicated but largely uncoordinated grassroots movement of scientists has sprung up around the globe to test the integrity of the theory and compete with a well funded highly organized climate monopoly. They have exposed major errors.
Carbon trading worldwide reached $126 billion in 2008. Banks are calling for more carbon-trading. And experts are predicting the carbon market will reach $2 - $10 trillion making carbon the largest single commodity traded.
Meanwhile in a distracting sideshow, Exxon-Mobil Corp is repeatedly attacked for paying a grand total of $23 million to skepticsless than a thousandth of what the US government has put in, and less than one five-thousandth of the value of carbon trading in just the single year of 2008.
The large expenditure in search of a connection between carbon and climate creates enormous momentum and a powerful set of vested interests. By pouring so much money into a question have we inadvertently created a self-fulfilling prophesy instead of an unbiased investigation?
Can science survive the vice-like grip of politics and finance?
Aldus Jo Nova.
Lees verder hier.
Persoonlijk ken ik vele prominente klimaatsceptici in binnen en buitenland. Het is mijn vaste overtuiging dat deze wetenschappers niet te koop zijn. Vele van hen zijn aan de meest prestigieuze wetenschappelijke instellingen ter wereld verbonden. Wie financiert hen? Het grootste deel van hen heeft gewoon een overheidsaanstelling.
Waarom dan toch steeds weer die oude koe uit de sloot gehaald dat 'boze krachten' als Exxon, de gebroeders Koch enz. een significante invloed op het klimaatdebat zouden uitoefenen? Als het geen kwaadaardigheid van de klimaatzeloten is, dan is het toch op zijn minst onbenul.
Voor mijn eerdere DDSbijdragen zie hier.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
