Vandaag zijn Europese leiders begonnen aan de tweede dag van de EU-top over het zogenaamde Herstelfonds. Dat fonds moet maar liefst 750 miljard euro waard zijn. Een deel bestaat uit "leningen," een ander deel uit "giften." Nederland zou zich heel streng opstellen. En dus bericht de NOS vandaag dat het gisteren allemaal wat "korzelig" en "stekelig" was.
Maar gelukt, bericht de NOS, hebben wij Mark Rutte als onderhandelaar. En Mark is streng. Keihard. Dat het gisteren "broeierig" was maakt hem niets uit. "Ik streef daar niet naar, " citeert de NOS hem, "maar we hebben allemaal een mening. En als je altijd denkt dat het gezellig moet blijven dan vecht je niet voor de zaken waar je in gelooft."
Wat? Heeft Rútte of all people het nu werkelijk over principes? De man die erom bekendstaat dat hij geen principes hééft? Dat hij met alle winden meebuigt en doet wat hij moet doen om de macht in handen te houden? De man die jaren geleden al totaal geen visie had, en die in de tussentijd ook niet heeft gekregen?
Het is lachwekkend. Volstrekt ongeloofwaardig. Geen mens die erin trapt.
Dit is gewoon één grote theatervoorstelling. Het maakt ze echt niet uit of nou 500 miljard of 450 miljard euro uit giften bestaat. Die 50 miljard? Daar kan niemand zich druk om maken. Ik bedoel maar: de kans dat die leningen terugbetaald worden is nihil. Als puntje bij paaltje komt zijn het allemaal giften.
En "strenge voorwaarden" verbinden aan subsidies? Daar geldt natuurlijk precies hetzelfde voor. Geen enkel land wil zich daar aan houden. Voorwaarden zijn voor de bühne. Regeringsleiders weten dat maar al te goed.