"Hij is een blaaskaak!"
Toen George H.W. Bush president werd na Ronald Reagan, en George W. Bush na Bill Clinton, werden ze continu bestreden door de mainstream media. Met name zoon George W. moest het vreselijk ontgelden. Hij werd neergezet als de belichaming van het kwaad, hij was de oorlog in Irak alleen maar begonnen vanwege de olie, hij was oliedom, hij had de arrogantie om te geloven dat hij recht had op het presidentschap omdat hij de zoon van een president was, hij was een inherent slechte man, en ga zo maar door.
Maar opeens vinden diezelfde media en journalisten beide Bushes hartstikke lief. De reden? In een nieuw boek zijn ze allebei erg eerlijk over hun visie op Donald Trump, een man die ze bepaald niet waarderen.
Zo vertelde vader Bush auteur Mark Updegrove nog voor de verkiezingen:
Het grootste probleem, aldus George H.W., was dat Trump in zijn ogen "een bepaald ego" had en heeft. Daarmee bedoelt hij dus dat Trump een enorm ego heeft. In zijn ogen was dat een probleem omdat een goede president "nederig" moet (kunnen) zijn.
Zoon George W. Bush was het daarmee eens:
Toen George W. hoorde dat Trump tijdens de campagne liet weten dat hij zijn eigen belangrijkste adviseur was reageerde hij met een:
Beide Bushes gingen er overigens vanuit dat Trump niet zou winnen. George W. Bush gaf achteraf toe dat hij de situatie verkeerd inschatte, wat grotendeels kwam, zei hij, doordat hij weinig contact heeft met gewone kiezers en dus niet meer echt weet wat Jan met de Pet denkt en wil.
Hartstikke interessant allemaal, maar het meest vermakelijke aan dit soort artikelen -- die nu overal in de Amerikaanse media verschijnen -- is dat de beide Bushes opeens heel positief worden neergezet. Met name hun ideeën over 'nederigheid' worden steeds maar weer herhaald, zelfs door het ultralinkse CNN. Let wel, dat is dus één van die netwerken die met name George W. Bush stelselmatig wegzette als de Belichaming van het Kwaad toen hij nog president was.
De hypocrisie is grappig, maar ook stuitend. Dit doen de linkse media nou altijd. De enige goede Republikeinse president is een oud-president. Of, nóg beter aldus die linkse megalomanen, een dode oud-president. Want ja, ook Ronald Reagan wordt door die types opeens de hemel ingeprezen, terwijl ze hem tijdens zijn presidentschap juist keihard verketterden.