Linkse activisten huilen weer: 'Aanval op Mosul zal voor humanitaire crisis zorgen!'
Nee, beste activisten, niets doen zorgt voor een humanitaire crisis. Hebben jullie weleens gekeken naar wat er in steden gebeurt waar ISIS het voor het zeggen heeft? Die gewone burgerbevolking lijdt op ongelooflijke wijze.
Zoals wij eerder vandaag al berichtten begint de strijd om Mosul, één van ISIS' laatste bolwerken in Irak, eindelijk. Dat is natuurlijk buitengewoon goed nieuws. ISIS heeft die stad namelijk al lange tijd in handen, waardoor de terroristische groepering zichzelf niet alleen kan verrijken, maar tegelijkertijd ook nog eens vele honderdduizenden mensen op vreselijke wijze onderdrukt. De bevolking van Mosul is echt geknecht door de radicaal-islamitische slachters, die hele volksmassa's de keel hebben doorgesneden. Letterlijk.
Wat ons betreft is het dan ook tijd voor een feestje. Helaas denken linkse activisten daar heel anders over. Volgens deze types zorgt het offensief namelijk voor 'een humanitaire ramp.'
Zware aanvallen op IS-bolwerk Mosul zullen niet lang op zich laten wachten. Mogelijk is Irak al begonnen aan een groot offensief. Tineke Ceelen van Stichting Vluchteling vreest een humanitaire ramp. Ze reisde tot vlakbij de frontlinie.
Ceelen legt uit:
"De vergelijking gaat alleen op voor de enorme aantallen mensen die op drift zullen raken als straks het geweld losbarst. We verwachten dat maximaal een miljoen mensen Mosul ontvluchten, maar waar moeten die naartoe? Er is voor hooguit een tiende van hen noodopvang geregeld. Er is nog zo veel meer geld nodig."
Natuurlijk is het van het grootste belang dat we maatregelen nemen om die vluchtelingen op te vangen (in de regio graag!), maar Ceelen doet net alsof het ontzettend slecht nieuws is dat Mosul eindelijk bevrijd gaat worden. Niets is minder waar: het is voor de bevolking juist fantastisch nieuws. Deze strijd is vergelijkbaar met die van jaren 1944/'45: Mosul wordt niet veroverd door de anti-ISIS coalitie, maar bevrijd. Ja, net als Maastricht, Breda, Amsterdam en al die andere Nederlandse steden aan het eind van de Tweede Wereldoorlog.
Misschien dat mijn geschiedenisboeken niet al te goed waren, maar ik heb nog nooit iets gelezen over woedende linkse activisten die riepen dat de bevrijding een 'humanitaire crisis' zou veroorzaken. Sterker nog, volgens mij stond iedereen te juichen.
