Links wil Duitse volkslied in de prullenbak, moet inclusiever en minder mannelijk

Identiteitspolitiek is al enkele jaren een opwaartse trend maar nergens zo populair als in Duitsland. Waar wij de Pieten-discussie haast als nieuwe traditie hebben verheven, pakken ze in Duitsland veel fundamentelere onderwerpen. Van links mag er een totaal nieuw volkslied komen, het 'oude' is namelijk te mannelijk en 'doet denken aan de nazi's'.

Waar het gezegde 'Everything is bigger in America' voor de Verenigde Staten nog steeds opgaat, is 'Alles ist Geschichte in Deutschland' een mooie om Duitsland mee te typeren. Om het minste of geringste wordt het nazi-verleden erbij gehaald. Wijk je iets af van de menigte, die vooral bezig is met aantonen hoe ontzettend niet-nazi ze zijn, dan moet je dus haast wel een nazi zijn. De publieke sfeer is er verstikkend en op zich enigszins herkenbaar met de situatie in Nederland op de rechterflank.

Maar waar bij ons meer de vraag heerst over wat nou precies een Nederlander maakt en wat de Nederlandse cultuur nou fundamenteel behelst, is dit voor de Duitser allang besloten: 'het maakt me niet uit wat ik ben, zolang het maar niets met nazi's te maken heeft'. Daar maakt links-Duitsland handig gebruik van door alles wat ze niet bevalt te associëren met nazi's, waarna het haast niet meer te verdedigen is omdat tegenstanders het volk niet achter zich krijgen. Allemaal uit angst om 'nazi' genoemd te worden.

Bij ons resoneert dat niet zo. Daarvoor zijn de onderwerpen en de discussies nog te soft. Ik denk dat, om de intensiteit van de Duitse thema's te evenaren, in Nederland heel wat meer zou moeten gebeuren. Stel je voor dat deze discussies jaarlijks zouden worden gevoerd: geen oranje meer tijdens voetbal, discussie over een nieuwe vlag, daadwerkelijke pogingen om het koningshuis af te schaffen en Arabisch als verplicht schoolvak. Dán bekruipt je denk ik pas een gevoel dat vergelijkbaar is met die waar Duitsers nu mee zitten.

En zo dendert de 'multiculturele, iedereen-kan-Duitser-worden'-trein vrolijk verder. En er is wel weerstand, maar eigenlijk alleen in stemgedrag. Zo wordt dit plan voor een nieuw volkslied niet gewoon weggelachen of met een 'doe eens normaal, mafkees' afgewimpeld. Nee, het idee wordt 'sympathiek en begrijpelijk' genoemd maar vooral dus met fluwelen handschoenen aangepakt. Heel triest.