Links snapt het eens wél: 'Met een beetje solidair zitten doen maak je aanslagen niet ongedaan!'

De reactie uit linkse hoek na de zoveelste terreurdaad is doorgaans: gewoon doorgaan met je leven, doe alsof er niets aan de hand is en vooral niet boos worden op de dader. Maar soms, héél soms, is er toch iemand uit die hoek die het wél snapt.

Na de zoveelste gruwelijke aanslag in Europa, de gruweldaad in Manchester waarbij meer dan 20 mensen - waaronder veel kinderen - omkwamen, zien we dezelfde beelden als altijd. Mensen leggen knuffels en bloemen neer bij de plek waar het bloedbad werd aangericht, steken er wat kaarsjes aan en herdenken hen die, helemaal voor niets, omkwamen. Zo'n herdenking is natuurlijk alleen maar respectvol, maar helaas blijft het daar vaak niet bij.

Dit soort horrorgebeurtenissen worden namelijk altijd aangegrepen om weer eens met hetzelfde verhaal te komen: wees vooral heel solidair, ga met je leven door, doe alsof er niets aan de hand is en wees vooral niet boos op de dader of mensen uit zijn omgeving (lees in 99% van de gevallen: moslims). Want anders winnen die terroristen alleen maar!

Nou, ik heb nieuws: ze zijn allang aan het winnen. Waarom? Dat legt Brian O'Neill, redacteur van het anders stevig linkse Spiked uit in één van zijn stukken:

Daar slaat hij, zeker voor zijn linkse doen, de spijker eens helemaal op zijn kop. We lijken namelijk helemaal niet te beseffen wat het doel van dit soort aanvallen zijn. Of beter gezegd: we zijn blijven hangen in een oude perceptie van terreur.

In de tijd vóór 9/11 had de gemiddelde terrorist immers heel andere doelwitten voor ogen. Neem bijvoorbeeld het vroegere conflict tussen de Brits-gezinden en Iers-gezinden in Noord-Ierland. Ook toen waren bomaanslagen een geliefde methode, met echter een groot verschil. De doelwitten van de IRA waren hier voornamelijk militairen, legervoertuigen en andere zaken die de terreurgroep direct dwarszaten in haar strijd: een IRA-terrorist was een stuk gelukkiger als hij een wapendepot op wist te blazen dan wanneer er een Brit omkwam, bij wijze van spreken.

Dat is nu dus fundamenteel anders. We horen nog altijd de drogreden dat we deze terreur aan onszelf hebben te danken, omdat we ons in militaire avonturen storten in het Midden-Oosten. Dat kan, maar zou je dan niet verwachten dat er massaal aanvallen op legerbases en andere militaire installaties gepleegd zouden worden? In plaats daarvan laat de moderne terrorist bommen afgaan bij een concert waar massaal kinderen op afkwamen. Kinderen. Zijn dat nou echt de mensen waar je als jihadist bang voor moet zijn? Natuurlijk niet.

Deze wanmensen hebben tegenwoordig maar één doel, en dat is het omleggen van zoveel mogelijk ongelovigen, of die nou 8, 28 of 80 zijn. En dat zullen ze blijven doen zolang onze enige reactie op terreur zogenaamd een weekje solidair zijn is, in plaats van ten strijde trekken tegen die barbaren. Het doden van 20 mensen is gewoon een enorme overwinning voor dit soort types: laten we ons geen illusies maken dat ze zich ook maar iets aantrekken van die kaarsjes die we vervolgens aansteken.