Het zijn verwarrende tijden. Ondanks de nationale euforie (heerlijk, Wilders
weg: eindelijk weer frisse lucht, denken we allemaal, die de afgelopen anderhalf
jaar verloren tijd vonden!) zijn de met de nieuwe gedogers enigszins naar het
midden bijgestelde PVV-CDA-VVD-plannen niets meer dan een gauw gevulde
kinderhand. Niet echt iets waar het midden, laat staan links, zijn vingers bij
af kan likken. En met een paar dagen bezinning zou dat inzicht vast ook bij de
ene of andere nieuwe gedoger zijn doorgedrongen
Ondoordacht aanhaken zou voor de PvdA
inhoudelijk onjuist zijn geweest. Vindt de eigen aanhang ook, al had men wel
graag de val van Wilders actiever mee willen vieren. Maar alleen vanuit de
hijgerigheid erbij te willen horen - tunnelvisie als bij Groen Links is daarmee
goed verklaarbaar - ben je er nog lang niet als je serieus voor een verreikende beslissing
staat .Het gedrag van de nieuwe gedogers heeft daarom in mijn beleving ook iets
van ongeduldige consumenten, die vanuit een snel oplopende bezitsdrang niet meer
kunnen wachten en overhaast tot de grote aankoop overgaan. En
niets vervelender als een familielid of vriend dan terecht stelt: 'Had je dat
wel moeten doen is, heb je wel alles voldoende overwogen? Ik zou het niet hebben gedaan als ik jou was'
De meest voorkomende reactie is dan om de gedane keuze overdreven te
rechtvaardigen. Eigenlijk speelt het eigen geweten op. En dat zie je nu heel
sterk bij Groen Links, dat uitroept : 'Liever vuile handen dan lege handen'.
Maar dat is tegen beter weten in, want eigenlijk beseft men het eigen gebrekkige handelen: 'Liever een leeghoofd dan lege
handen .....'