Leven na de Euro

Aan de andere kant van de Noordzee heeft men stukken meer lef dan in Nederland. Britse financiële toezichthouders bespreken openlijk met banken welke stappen er genomen moeten worden als de Eurozone uiteenvalt. Onze regering durft er niet eens over na te denken – de Britten bereiden zich er al op voor.

Hoe ver moet de kop dan wel niet in het zand steken, in Den Haag? Het kan toch onmogelijk zo zijn dat men nog blind gelooft dat de Euro het gaat redden? Duidelijk is dat de regering daar op hoopt en er naar toe werkt (ten koste van onze nationale soevereiniteit), maar ze moeten toch wel een plan B klaar hebben liggen?

We kunnen het alleen maar hopen, want er over spreken doet men niet. Althans niet openlijk. Dat is zeer kwalijk, want in feite wordt het volk dus glashard voorgelogen over de ernst van de situatie. Als voor ons verborgen wordt gehouden wat de gevaren zijn, kunnen we ons er ook niet op voorbereiden.

Als de Euro dan tóch uiteenvalt, kunnen er twee uitkomsten zijn. Ten eerste kan het zijn dat onze politici daadwerkelijk volidioten zijn die dat écht niet zagen aankomen. In dat geval zijn we natuurlijk in de aap gelogeerd. Ten tweede kan het zijn dat er dan een plan B wordt gelanceerd waar het volk zich nooit over heeft mogen uitspreken: dan zijn we dus nog steeds overgeleverd aan dezelfde overheid die ons naar dat fiasco toe leidde.

De enige acceptabele gang van zaken is openlijke discussie over de mogelijkheden die Nederland heeft. Alle mogelijkheden, inclusief scenario’s waarbij we de Euro of de EU verlaten. Dan weten de mensen waar ze aan toe zijn, en kunnen ze zich hierover uitspreken – liefst per referendum.

De regering doet alsof de val van de Euro het einde van de wereld is. Een grove leugen, bedoeld om de Euro kunstmatig in leven te houden. Als het volk eens wist hoe belabberd de zaken er echt voor staan, dan was het vertrouwen meteen weg – dus houdt de overheid het maar geheim.

Zo hoort het niet te werken. Als een muntunie kapot is, hoort deze ook geen vertrouwen meer te genieten. Dan is het tijd voor iets nieuws. Wat onze politici ons ook voorliegen, er is leven na de Euro. En als we kijken naar de ellende waar we dankzij die ondoordachte muntunie in beland zijn, kan leven zónder Euro wel eens veel prettiger zijn dan mét.