Het plan voor het afschaffen van de dividendbelasting werd beantwoord met grote maatschappelijke weerzin. Bedrijven, groot en klein, zijn er op tegen, pensioenfondsen, vastgoedfondsen, ambtenaren, noem het maar op. Toch blijft het Kabinet stug achter het plan staan en lijkt het een soort Heilige Graal geworden voor de regering. Een groep leraren is het zat en wil een nationale actiedag organiseren waarop zo veel mogelijk mensen uit de publieke sector aan meedoen.
Vanuit verschillende hoeken worden serieuze investeringen geëist, zeer terecht. Gewoon, omdat het niet anders meer kan. De rek is eruit. Het is buigen of barsten. Geen geld voor extra agenten, verpleegkundigen, defensiepersoneel of leraren is een politieke keuze. Hoe je het ook wendt of keert. Ondertussen eisen we allemaal ons deel en worden we stelselmatig genegeerd.
Maar wat als we nu eens samen op - komen voor een gezondere publieke sector, omdat twee miljard veel beter te besteden valt. Met tienduizenden of honderdduizenden agenten, verpleegkundigen, leraren en militairen zij aan zij. Omdat zonder ons dit land tot stilstand komt. Begin oktober zal de afschaffing van de dividendbelasting onderdeel zijn van een nieuw belastingplan dat door onze volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer wordt behandeld. Een peperdure schandvlek.
Dit stuk is een deel van de brandbrief die de groep heeft opgesteld. Als het aanslaat kunnen ze inderdaad tienduizenden, zij het niet honderdduizenden mensen op de been krijgen. Wat als die groep door Den Haag waggelt? Bijna een hele stad vol? Ja, dan kunnen ze misschien druk zetten op het Kabinet en zou het zo maar kunnen gebeuren dat het plan wordt weggeworpen.
Het afschaffen van de dividendbelasting is an sich niet slecht, maar het gaat niet gepaard met lastenverlichtingen voor de burgers, waardoor er een scheve verdeling van lasten ontstaat. Het lijkt inderdaad een keuze voor het grootkapitaal, terwijl het daar helemaal niet om gaat. Het gaat om de rechtvaardige verdeling van lasten en lastenverlichting.
Normaliter krijg ik een nare bijsmaak van protesten en demonstraties, maar als deze groep het lukt om zo veel mensen bij elkaar te brengen: chapeau.