Laura H., vrouwelijke Syriëganger en dus niet het scherpste mes in de la, vertelt haar verhaal

Laura schetst een beeld van een tienermeisje dat een beroerde thuissituatie wilde ontvluchten. Typisch voor zulke meisjes is dat ze dan opzoek gaan naar aandacht van oudere jongens. Daarom vallen er ook zoveel ten prooi aan loverboys. Kennelijk overkwam haar hetzelfde en werd er misbruik van haar gemaakt. Zoiets hou je natuurlijk nooit lang verborgen voor de mensen bij je op school en dus werd ze al snel gepest en slet genoemd.

Daar werd ze natuurlijk ook niet beter van en wilde van haar imago af, dus zocht ze naar een manier om snel respect terug te kunnen verdienen: de hoofddoek. Dat stond helemáál niemand aan in haar omgeving, dus durfde ze niet meer naar school. Ze raakt nog verder van het padje en komt via een gesloten instelling in contact met een imam. Via muslima.com leert ze ene Ibrahim kennen terwijl ze een éénjarig kind heeft waarvan de vader uit beeld is.

Ibrahim blijkt een typische lamme zak die haar steeds vaker slaat, en zelf door eigen vader ook de nodige klappen heeft mogen ontvangen. Maar goed, labiel meisje, labiel jongetje, flut geschiedenis, opzoek naar betekenis en verbetering. Dat spelt Islamitische Staat, natuurlijk!

Dat bleek toch niet zo'n beste beslissing. De bommen vlogen haar om de oren en ze zat opgescheept met slavinnen en idioten. Het lampje ging branden, ze moest er weg. Hier had ze Ibrahim voor nodig, niet een heel betrouwbaar figuur tot dusver, maar er was nu eenmaal een man nodig.

Op weg naar een ontmoetingsplaats om te vluchten kreeg Ibrahim een bom tegen z'n been en liet Laura hem achter, 'toedels!' Ze rende richting de Koerdische frontlinie, die haar bijna met een tankkanon opblies, maar uiteindelijk werd ze gered.

Het interessante aan dit verhaal is dat dit laat zien hoe labiel en idioot sommige mensen kunnen zijn en waarom ze IS zo aantrekkelijk vonden. In haar geval bleek zij niet verantwoordelijk voor enig terrorisme en was dus gewoon een naïeve, gebroken meid. Zij geeft echter wel goed weer waar de voedingsbodem door ontstaat om de stap richting Syrië te zetten, en dat die niet altijd begint bij een geradicaliseerde moslim. Er is iets wat mensen ontvankelijk maakt voor extreme boodschappen, buiten de boodschap zelf om.