Lange tijdelijke arbeidscontracten zijn een prima idee
Het is een van de grote vloeken van de hedendaagse economie: als een werknemer een paar keer een arbeidscontract voor korte duur heeft gekregen moet hij in vaste dienst worden genomen.
Dit houdt in dat het voor de werkgever bijzonder lastig is om deze werknemer te ontslaan, ook als hij nadat hij dit contract binnen heeft gesleept liever lanterfant en uit zijn neus eet, dan iets nuttigs te doen. Ook als het 't bedrijf in kwestie niet meer voor de wind gaat moet de werkgever wel met een erg goede reden komen om de werknemer met een vast contract te laten gaan. Merkwaardig omdat een werkgever geen enkele verplichting heeft ten opzichte van werknemers die hij niet langer kan gebruiken. Een arbeidscontract is immers alleen nuttig als beide partijen er baat bij hebben. Op het moment dat de werkgever geen plaats meer heeft voor de werknemer dient het arbeidscontract te worden stopgezet. Gebeurt dat niet dan lijdt eerst het bedrijf, en later zelfs de hele economie eronder.
Vandaar dat ik het nieuwe plan van minister Henk Kamp alleen maar kan toejuichen. De minister van Sociale Zaken wil dat werkgevers en werknemers in staat worden gesteld om lange tijdelijke arbeidscontracten met elkaar aan te gaan:
Dat blijkt uit een brief van Kamp aan de Tweede Kamer. Eerder al brak minister Maxime Verhagen van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie een lans voor flexcontracten met een langere looptijd.
Kamp stelt dat hiermee 'een extra mogelijkheid' wordt gecreëerd 'om het gebruik van langdurige tijdelijke contracten te vergemakkelijken'. Nu is het mogelijk om drie maal achtereen een jaarcontract af te sluiten, daarna is de werkgever verplicht een werknemer een vast contract voor onbepaalde tijd te bieden.
De vakbonden zijn hier natuurlijk op tegen, wat vooral komt doordat zij de belangen behartigen van zichzelf en van werknemers (die dus al een baan hebben en) die liever lui dan moe zijn. Deze figuren vrezen natuurlijk met grote vrezen dat zij weleens zo'n lang tijdelijk contract konden krijgen omdat hun baas weet hoe de vork in de steel zit, in plaats van een lang contract waarna ze het voor de rest van hun werkzame leven rustig aan doen.
Voor mensen die echter nog geen baan hebben of die nu werken op basis van een kort tijdelijk arbeidscontract zou dit een uitkomst zijn. Werknemers nemen dan immers een minder groot risico om ze toch in dienst te nemen (of te houden). Zo'n persoon heeft dan nog jaren om zich te bewijzen en op die manier mogelijkerwijs een vast contract binnen te slepen.
Overigens verandert de economie steeds sneller. Ik twijfel er niet aan dat er over een jaar of twintig helemaal geen vaste dienstverbanden meer bestaan. De economie wordt nu eenmaal steeds minder statisch.
