Een laatste rechtse pennenstreek voordat het boek van het eerste kabinet Rutte definitief dichtgaat.
U ziet bovenaan dit artikel een plaatje van een lachende Verhagen, Rutte, Wilders. Gebroederlijk, gedrieën. De foto is genomen op de dag dat het coalitieakkoord van het eerste kabinet-Rutte werd gepresenteerd. De gedoogcoalitie leek toen een ijzersterke politieke constructie, waarbij zelfs de meest zure tweet van Femke Halsema of Job Cohen diende als koren op de molen. Nederland zou een rechtse lente tegemoet gaan. De jarenlange contraproductieve linkse invloed in allerlei sectoren zou worden weggewassen. Cultuur, publieke omroep, immigratie, ontwikkelingshulp. Nederland zou samen met Groot-Brittannië, Denemarken, Zweden en Finland een groot rechts Noord-Europees front vormen en zelfs aan de poorten van Brussel rammelen. Er stond iets groots te gebeuren.
Fast forward naar afgelopen april - en toen was het allemaal ineens afgelopen. Wie verantwoordelijk is voor het beëindigen van het beste kabinet dat Nederland in tijden heeft gehad hoef ik u niet te vertellen. Dat moge duidelijk zijn en daar wil ik het dan ook niet over hebben nu. Wel wil ik vertelen wat er volgde: direct na de breuk in het Catshuis waagde links meteen een poging anderhalf jaar Rutte uit te wissen door middel van het inmiddels beruchte Kunduz-akkoord. In één klap was de rechtse storm gaan liggen en vervangen door een links dictaat.
Nederland houdt nu de adem in: in de peilingen gaat de SP aan kop en er wordt openlijk gespeculeerd over een Noord-Koreaans kabinet van SP, GroenLinks en PvdA. Mogelijk aangevuld met de ChristenUnie, de PvdD en/of het CDA van Peetoom (dat in de verste verten niet meer het CDA van Verhagen is, natuurlijk). Het Kunduz-akkoord zal knetterrechts blijken te zijn wanneer dat wordt afgezet tegen het coalitieakkoord van het eerste Kabinet Roemer.
We hebben nog eventjes een rechtse premier in een rechts kabinet, die samen met een gedoogpartner redelijk rechts beleid Nederland wat gerepareerd heeft. Zoals vandaag weer een hoop
subsidies werden gediscontinueerd:
De Nederlandse culturele sector staat een flinke aderlating te wachten. Liefst 70 culturele instellingen raken de komende 4 jaar hun subsidie kwijt.
Dat maakte het Fonds Podiumkunsten woensdag bekend bij de toekenning van de subsidies voor 2013 tot en met 2016 voor instellingen op het gebied van muziek, theater, dans, muziektheater en festivals. De komende periode krijgen 80 instellingen subsidie. De huidige 4-jarige periode zijn dat er nog 118. Van die bestaande instellingen krijgen slechts 48 opnieuw geld. Er zijn 17 nieuwelingen; 15 gehonoreerde instellingen werden eerder direct door het ministerie van OCW gefinancierd.
Natuurlijk arriveerde er na dit persbericht meteen weer
een hysterische reactie van GroenLinks, die bij monde van Tofik Dibi suggereerde toch nog liever wat extra op defensie te bezuinigen dan op cultuur. Goed rechts beleid, klappen die vallen bij zogenaamde 'linkse hobbies' en vervolgens huiliehuilie van socialistische volksvertegenwoordigers. Wat heb ik daar toch van kunnen genieten de afgelopen twee jaar. Een cyclus die zich minstens iedere maand herhaalde.
Vandaag is wellicht wel de laatste keer in lange, lange tijd dat een dergelijkse situatie zich voordoet. We gaan de verkiezingen in, en de kans is vrij groot dat er na afloop een veel linkser kabinet in Vak K zit dan nu. Ik probeer van de grote cultuursubsidieschoonmaak van vandaag dan ook maar even van te genieten zoals die is. Maar ik kan het niet helpen: ik word hier ontzettend nostalgisch van.