Kunduz-akkoord bereikt nu al vegetatieve toestand

„Te vaag”, was het oordeel van het Centraal Plan Bureau. We lachten er een beetje om. Heb je eindelijk een handtekening van GroenLinks te pakken, staat hij onder een plan van aanpak dat bijna net zo veel zegt als een soepstengel in een botervloot. De afrekening komt nu: er zit héél veel licht tussen de invulling die de verschillende partijen voor ogen hebben. Dat meldt NRC Handelsblad vandaag.

Misschien wel het meest veelzeggend is dat dit geen conflict betreft tussen VVD en CDA aan de ene kant en de progressieven aan de andere kant. Het zijn de progressieven zelf die elkaar de tent uit zullen gaan vechten. Ik mag hopen dat ze niet denken dat dat zo lekker daadkrachtig staat.

Van een oorlogssituatie is geenszins sprake, zo ver wil ik het ook weer niet voeren. De partijen hebben weliswaar al gesproken over de invulling, maar hebben nog geen concrete invulling moeten aanleveren bij minister Jan-Kees de Jager (Financiën, CDA). Morgen komen de partijen bijeen. En, nu komt het: de partijen verwachten dat het nog weken duurt voordat het akkoord rond is. Bruno Braakhuis (GroenLinks): „Het wordt steggelen.” Au.

Dus als we het goed begrijpen, hebben de partijen twee dagen nodig gehad om tot de conclusie te komen dat ze elkaar leuk vinden. Vervolgens zijn ze in twee weken niets opgeschoten, behalve dan dat er een CPB-uitspraak kwam. Oh wacht. En nu gaan ze nóg een keer weken praten met het risico dat ze helemaal geen overeenstemming bereiken?

Voor VVD en CDA is de gang van zaken goud waard. Die partijen moesten alles accepteren wat GroenLinks, D66 en ChristenUnie ze aanboden. Dat deden ze. Nu gaan uitgerekend de progressieve partijen elkaar de tent uit vechten, met het risico dat ze hun woorden moeten innemen over de turbo-coalitievorming. Dat gaan ze niet laten gebeuren. Nu zijn daarom VVD en CDA aan de beurt. Zij hebben zich al twee jaar voorbereid op de dossiers die nu op tafel liggen. Als ze het slim spelen, valt er heel wat te halen.