Korte straf voor Utrechtse serieverkrachter bewijst noodzaak van veel strengere straffen

Vandaag werd Gerard T. uit Nieuwegein, oftewel de "Utrechtse serieverkrachter" veroordeeld tot 16 jaar cel voor vier verkrachtingen. De man heeft vermoedelijk nog veel meer verkrachtingen en pogingen daartoe op zijn geweten, maar die werden hem niet ten laste gelegd door het OM, dat zich richtte op de zaken die echt overtuigend konden worden bewezen.

Volgens de rechter is Gerard T. een man met een volstrekt gebrek aan geweten. Waarom dan toch maar 16 jaar? Met strafvermindering komt de werkelijke duur van de celstraf neer op een jaar of tien, en aangezien Gerard T. al sinds 2014 vastzit, komt hij waarschijnlijk over acht jaar al op vrije voeten. Hebben we hier te maken met een slappe rechter, die teveel medelijden toont voor daders en niet geeft om slachtoffers?

Nee: 16 jaar is de maximale straf die kon worden geëist. De OM had deze maximumstraf geëist en de rechter is daarin meegegaan. Harder straffen is simpelweg onmogelijk. In de politiek wordt vaak gesproken over een mogelijke invoering van minimumstraffen, om te garanderen dat misdaad hard wordt veroordeeld. Maar voordat we het hebben over minimumstraffen, zouden eerst de maximumstraffen moeten worden aangepakt – de consequenties daarvan zijn namelijk nog veel schrijnender.

De Utrechtse serieverkrachter is een totale psychopaat die zijn vonnis onbewogen aanhoorde. De talloze levens die hij heeft verwoest, vrouwen en meisjes die jarenlang niet hebben kunnen slapen om wat hen is aangedaan... Het maakt Gerard T. simpelweg niets uit. De man kent geen greintje berouw, en de kans is dan ook groot dat hij na het uitzitten van zijn celstraf opnieuw de fout ingaat. Bovendien is het voor de slachtoffers buitengewoon pijnlijk dat de man die hun levens heeft kapotgemaakt, zelf over een jaar of tien gewoon kan verdergaan met zijn eigen leven.

Het strafrecht moet grondig worden hervormd om dit soort monsters veel harder aan te pakken. Een goed begin zou zijn om de maximumstraffen per vergrijp bij elkaar op te tellen. Op die manier worden vier vergrijpen niet even hard bestraft als één vergrijp, maar vier keer zo hard. Een soortgelijk systeem wordt in Amerika toegepast, wat ervoor zorgt dat serieverkrachters daar wél tientallen jaren de cel in gaan.