Koning Abdullah van Saoedi-Arabië is dood
De 'gematigde hervormer' is op 90-jarige leeftijd overleden.
De afgelopen jaren deed het gerucht af en toe de rondte dat koning Abdullah, van Saoedi-Arabië dood dan wel ernstig ziek was. Keer op keer bleek dat niet te kloppen: de man was blijkbaar erg sterk en overleefde alles.
Tot vandaag. Vanmorgen werd namelijk bekend dat de koning van Saoedi-Arabië toch echt gestorven is. Niet zo gek op die leeftijd, maar het komt toch nog als een schok; eerst en vooral omdat hij al dan niet bekendstaat als een "gematigde hervormer." Zie ook dit stuk op Nu.nl.
De maatregelen morrelden aan het gezag van de machtige moslimgeestelijkheid en aan de ultraconservatieve tradities van Saudi-Arabië. Zo was hij gastheer van een interreligieuze gedachtewisseling waaraan ook joden deelnamen, richtte hij de eerste gemengde Saudische universiteit op en beloofde hij vrouwen stemrecht in de gemeenteraadsverkiezingen van dit jaar.
In het buitenland hebben we weinig tot niets gemerkt van die 'hervormingen,' wat niet zo gek is aangezien Saoedi-Arabië nog altijd de sharia hanteert als officiële wet van het land en andersdenkenden dus niet alleen mogelijk onthoofdt, maar ook zweepslagen geeft. Zo werd de liberale blogger Raif Badawi onlangs nog zwaar mishandeld omdat hij hoegenaamd een platform had geboden voor mensen die de islam wilden beledigen. Daarmee bedoelen de Saoedische autoriteiten dat er mensen deelnamen aan discussies waarin gesteld werd dat het wahabisme misschien toch niet zo heel verlicht en goed was.
Lees voor de goede orde ook dit stuk van mijn hand over de dagelijkse gang van zaken in dat land. Abdullah was daar verantwoordelijk voor. Als hij had gewild had hij kunnen ingrijpen en zijn land iets van modern kunnen maken. Uit angst voor terroristen en extremistische imams heeft hij dat echter maar op kleine schaal gedaan. Dat mogen - nee, dat moeten - we hem aanrekenen. Als de man werkelijk grootschalige hervormingen had willen doorvoeren had hij dat kunnen doen; er is geen man zo machtig in Saoedi-Arabië als de koning.
Daar komt bij dat Abdullah zijn functie had kunnen gebruiken om op te houden met het indoctrineren van Saoedische burgers, en dan met name van kinderen. Er is een reden dat 15 van de 19 kapers van 9/11 uit dat land kwamen: van jongs af aan worden Saoediërs geïndoctrineerd met het wahabisme, een extremistische variant van de islam. Natuurlijk is het koningshuis heerlijk hypocriet bezig door ondertussen zaken te doen met het Westen en ons af en toe zelfs te 'helpen' in de oorlog tegen het terrorisme, maar overtuigend is het allerminst.
Sterker nog, niet zo heel lang geleden kwam Saoedi-Arabië met een wet op de proppen - let wel, die moet goedgekeurd zijn door de koning - waardoor atheïsten zonder pardon terroristen worden verklaard. Ze hoeven dus niets te doen - geen bomaanslagen te plegen, het regime niet omver te willen werken - behalve niet gelovig zijn; dat is genoeg om ze terroristen te noemen en dus op hardhandige wijze (Saoedi-Arabië kent geen andere manieren) met ze af te rekenen.
En wij in het Westen maar net doen alsof Abdullah zo'n geweldige hervormer was. Ja, in de zin van 'sommige verschrikkelijke uitwassen nemen we een beetje, iets van, onder handen, maar voor de rest moet het volk lekker blijven zwichten onder het extreemislamitische juk waar ze al decennialang onder gebukt gaan'.
Het ergste van dit alles zijn de woorden van president Obama die net doet alsof Abdullah een verlicht vorst en loyale bondgenoot was van het Westen (terwijl hij vrouwen massaal onderdrukte, homo's ophing, vrouwen beschuldigd van overspel stenigde en, oh ja, zijn volk ook nog eens indoctrineerde met één van de meest extremistische vormen van de islam):
"As our countries worked together to confront many challenges, I always valued King Abdullah’s perspective and appreciated our genuine and warm friendship. As a leader, he was always candid and had the courage of his convictions."
Een van man principes. Tsja. Als je het stenigen van vrouwen, het zwaar mishandelen van critici, en het systematisch opjagen van andersdenkenden 'principes' wil noemen had hij die inderdaad ja. Beetje jammer alleen dat die principes weinig tot niets te maken hebben met de waarden die we belangrijk achter in het Westen. Dat wil niet zeggen dat hij helemaal niets deed (zie dit citaat uit de New York Times):
Still, Abdullah became, in some ways, a force of moderation. He contested Al Qaeda’s militant interpretations of the faith as justifying, even compelling, terrorist acts. He ordered that textbooks be purged of their most extreme language and sent 900 imams to re-education sessions. He had hundreds of militants arrested and some beheaded.
... maar écht indrukwekkend was het allemaal niet.
Nee, als Saoedi-Arabië ooit echt moderner, verlichter en minder islamistisch wordt komt dat eerst en vooral door zijn opvolgers, niet door Abdullah zelf. Als puntje bij paaltje kwam was hij namelijk niet veel meer dan een extremistische dictator die geniepig zaken deed met het Westen om aan de macht te blijven... en zichzelf en zijn familie flink te verrijken.
Hoe dan ook, Abdullah wordt opgevolgd - of is al opgevolgd, zelfs - door zijn broertje Salman, de Arabische versie van Salomon. Hopelijk blijkt die iets hervormingsgezinder te zijn dan zijn broer, al zou ik daar geen geld opzetten.
Lees ook