Koerswijziging Volkskrant inzake klimaat?
Zoals mijn trouwe lezers weten, is Martijn van Calmthout, chef van de wetenschapsredactie van de Volkskrant, een enthousiast apostel van het broeikasevangelie. Meer dan enige andere kwaliteitskrant heeft de Volkskrant de klimaathype in ons land aangewakkerd, bijvoorbeeld met paginagrote advertenties voor de verkoop van 'The Inconvenient Truth' van Al Gore. Klimaatsceptici werden altijd zorgvuldig uit de krant geweerd. Toen een opinieartikel van een aantal klimaatsceptici eens door de mazen van het censuurnet glipte, ontstond daarover grote heibel binnen de Volkskrant-burelen. En de eigen ombudsman, Thom Meens, moest er zelfs aan te pas komen om een oordeel te vellen. Het werd geen Salomonsoordeel.
Meens:
Botsende meningen over het klimaat
Mens niet schuldig aan opwarming, luidde 11 januari de kop op de Forumpagina boven een stuk over klimaatverandering, op gezag van een ogenschijnlijk indrukwekkende lijst wetenschappers . Een van de ondertekenaars was de econoom Hans Labohm, verklaard tegenstander van de broeikastheorie. Strekking van het betoog was dat niet het gedrag van de mens oorzaak is van de opwarming van de aarde en het broeikaseffect, maar dat er natuurlijke oorzaken zijn.
Die gedachtegang staat lijnrecht tegenover de heersende opvatting van klimaatdeskundigen. Zij zijn van mening dat het wel degelijk de mens is die door de uitstoot van CO2 de belangrijkste veroorzaker is van het broeikaseffect.
De wetenschapsredactie van de Volkskrant sluit zich aan bij die laatste groep. Zij maakte eind vorig jaar een indrukwekkende en wat mij betreft overtuigende special over het klimaat, die weinig vragen open liet. Daarin kwam overigens ook een klimaatscepticus ruimschoots aan bod. Het tegengeluid was dus al verwoord.
Het stuk op Forum was een reactie op die special, zo bleek uit de tekst. Het is geplaatst zonder overleg met de wetenschapsredactie, die zacht gezegd, niet blij was met het tegenstuk. Volgens de chef van de Forumredactie had het in dit geval geen zin het stuk voor advies voor te leggen omdat de wetenschapsredactie Labohm niet serieus neemt en zijn stukken uit de krant wil houden. Een opiniepagina mag niet vetoën, ik moet ook andere geluiden in het debat laten horen, zegt de chef Forum. Volgens hem blijkt uit publicaties in andere kranten en weekbladen dat de mening van Labohm en consorten wel degelijk serieus wordt genomen. Het gaat niet om een geïsoleerd clubje.
Na wikken en wegen was de ombudsman uiteindelijk toch van mening dat de Forumredactie het stuk aan de wetenschapsredactie had moeten voorleggen. Daarmee werd in feite in goed Stalinistische traditie de buitensluiting van de klimaatsceptici van de kolommen van de Volkskrant gesanctioneerd.
Lees verder hier.
Bij het wegwerken van mijn achterstallig leesvoer kwam ik een door Van Calmthout ondertekend redactioneel commentaar tegen van 29 november 2010, getiteld: 'Praktisch Cancun'. Het was weer een typisch Calmthout-stukje, vervuld van geloof, hoop en liefde voor het Kyoto-klimaatverdrag.
Van Calmthout:
Sinds de volkomen mislukte klimaatconferentie van een jaar geleden in Kopenhagen wordt er met meer realiteitszin tegen het thema klimaat aangekeken. Hysterie omringde Kopenhagen, op alle niveaus. [Noot HL: Daar heeft de VK flink aan meegewerkt.] Kwam er geen klimaatakkoord, dan ging het mis met de wereld, was de sfeer. De trein met delegaties werd in Utrecht hoopvol door duizenden uitgewuifd. In Kopenhagen bezetten tienduizenden actievoerders straten en pleinen. ...
Vandaag begint in het Mexicaanse Cáncun een nieuwe internationale klimaatconferentie. De mislukking van Kopenhagen ligt niet als een donkere schaduw over die bijeenkomst, maar wel als een afschrikwekkend voorbeeld. De agenda van Cáncun is zo vormgegeven dat de conferentie in elk geval geen opzichtige mislukking kan worden, terwijl er wel degelijk vooruitgang in het internationale klimaatdenken wordt geboekt. De onderhandelaars hebben geleerd van het debacle in Kopenhagen. ...
Cáncun gaat nadrukkelijk niet in één groots akkoord de wereld redden, en het is interessant dat zelfs milieugroeperingen dat niet hebben geëist of verwacht. Ook zij lijken te hebben geleerd wat een conferentie wel en niet kan.
Dat neemt niet weg dat haast wel degelijk geboden blijft. De snelle opwarming van de aarde is een feit [Noot HL: Oh ja?], en het staat vast dat de menselijke uitstoot van broeikasgassen daarin een beslissende rol speelt. [Noot HL: Oh Ja?] ...
Kleinere stappen mogen van Cáncun daarom wel degelijk worden verwacht en zelfs geëist. Belangrijkste punt is dat de patstelling tussen industrielanden en ontwikkelingslanden echt wordt doorbroken. In Kopenhagen stonden die twee nog lijnrecht tegenover elkaar, onder meer omdat de westerse agenda als arrogant werd ervaren.
Lees verder hier.
Het hoeft geen betoog dat Martijn van Calmthout er weer eens naast zat. In Cancun kwam de tegenstelling tussen de ontwikkelde landen en ontwikkelingslanden nóg duidelijker aan het licht en kondigden Rusland en Japan aan ook te zullen afhaken. In zijn 'State of the Union' repte Obama niet meer van klimaat en VN-opperhoofd Ban Ki-Moon heeft laten weten in de toekomst niet meer direct betrokken te zullen zijn bij de voorbereiding van nieuwe klimaatjamborees.
Opmerkelijk was echter dat het redactioneel commentaar door Martijn van Calmthout was ondertekend. Dat was nog nooit eerder gebeurd in de Volkskrant. Commentaren werden traditioneel altijd anoniem gepubliceerd. In een toelichting werd door de hoofdredacteur, Philippe Remarque, uitgelegd dat er bij deze met deze traditie zou worden gebroken en dat de commentaren voortaan uit de anonimiteit zouden worden gehaald.
Remarque:
Vanaf vandaag zullen we de commentaren van de Volkskrant steeds ondertekenen. Zo wordt duidelijk dat niet een instituut het woord tot u richt, maar een mens van vlees en bloed met een naam en een opvatting.
Natuurlijk was dat voorheen ook al het geval. De leden van de commentaargroep kwamen dagelijks samen in mijn kamer om een standpunt te bepalen over actuele onderwerpen. Vervolgens schreef een van hen het commentaar.
Dat weerspiegelde de opvattingen van de commentaargroep. Maar persoon en stijl van de commentator kleurden het standpunt, ook al stond er geen naam onder. Het is nu eenmaal fictie dat de Volkskrant als geheel één mening heeft.
Dus waarom zouden we dit mechanisme niet transparant maken voor de lezer? Anonimiteit is niet van deze tijd. U kunt voortaan precies zien welke specialist ter redactie het standpunt formuleert. ...
Dat is mooi, dacht ik. Maar achterdochtig zoals ik nu eenmaal ben vroeg ik mij af of ook niet een andere overweging zou kunnen hebben meegespeeld? Zouden de collega's van Martijn van Calmthout in de commentaargroep niet zo langzamerhand genoeg hebben gehad van de klimaatpropaganda die door hem wordt bedreven en zich daarvan als serieuze journalisten hebben willen distantiëren? Ik besloot om het maar vriendelijk aan Martijn van Calmthout zelf te vragen. Maar die reageerde zoals gebruikelijk wat bits: 'Zoek erachter wat je wilt. 'I couldn't care less'.'
Maar het roer lijkt nu toch om te gaan bij de Volkskrant. Wie schetst mijn verbazing dat afgelopen zaterdag John Videler, emeritus hoogleraar evolutionaire mechanica aan de Universiteit Leiden en bionica en mariene zoölogie aan de Rijksuniversiteit Groningen, de gelegenheid kreeg tot publicatie van een artikel onder de titel: 'Opslag van CO2 is niet gevaarlijk, wel zinloos'? Wat hierin staat komt in grote lijnen overeen met wat de klimaatsceptici al jarenlang beweren, maar wat altijd angstvallig buiten de krant werd gehouden, omdat het politiek niet correct was en omdat het de opmars naar de ecosocialistische heilstaat zou kunnen frustreren.
Lees verder hier.
Zou het dan uiteindelijk toch nog goed komen met de Volkskrant?
