Koerswijziging op komst bij de PVV?

Dat het de laatste tijd rommelt bij de PVV is bekend. Al eerder verlieten prominenten zoals Hero Brinkman de partij uit onvrede met de dictatuur van het “Politbureau”, bestaande uit Geert Wilders zelf en zijn secondanten Fleur Agema en Martin Bosma.

Na het laten scanderen van de leus “minder, minder” op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart jl., verliet wederom een bonte stoet prominente leden de partij. Wilders bereidt zich met zijn nieuwe advocaat Geert-Jan Knoops voor op juridische vervolging vanwege de betreffende uitspraken.

In de tussentijd worden we bestookt in de media met allerlei verhalen over wilde toestanden binnen de PVV Tweede Kamer fractie. Aangezien deze verhalen vaak afkomstig zijn van mensen die in het verleden dweepten met de PVV-leider maar nu op hem afgeven, is het waarheidsgehalte soms twijfelachtig. We kunnen dus weinig met zekerheid stellen, maar het schijnt dat de laatste tijd met name de verhouding tussen Wilders en zijn speechwriter Martin Bosma een stuk minder is.

Bosma zou Wilders een boerenlul vinden. Op zijn beurt zou Wilders Bosma behoorlijk zat zijn en zich verheugd hebben getoond dat een gepland nieuw boek van Bosma, waarin deze een vergelijking trekt tussen de blanke bevolking van Zuid-Afrika en die in West-Europa, op het laatste moment door Bosma’s uitgever werd afgeblazen.

Heel opvallend was de afgelopen week een bericht dat in meerdere media te zien was. Volgens “anonieme bronnen” binnen de PVV zou Martin Bosma de man zijn die de “minder, minder” slogan bedacht heeft en Wilders zou daar van het begin af twijfels over gehad hebben. Zie bijvoorbeeld dit artikel in het Algemeen Dagblad.

Politieke volgers weten, dat dergelijke berichten nooit zo maar in de media terecht komen. Meestal wordt dat “gespind” vanuit de partijleiding en is het een voorbode van een politieke koerswijziging en/of een verschuiving in de hiërarchie van de partij. Natuurlijk is het op dit moment koffiedik kijken, maar het zou mij niet verbazen als er verschuivingen op komst zijn binnen de PVV en dat getracht wordt het “minder, minder” debacle in de schoenen te schuiven van de als rechtsradicaal bekend staande Bosma, ook al hebben zowel Bosma als Wilders dit etiket altijd afgewezen.

Door Bosma tot “schuldige” te verklaren van het “minder, minder” gebeuren, zou de weg vrijgemaakt worden voor Wilders om in enige mate afstand te nemen van deze omstreden uitspraken. Daarnaast zou de politieke koers verlegd dan meteen kunnen worden naar wat je zou kunnen noemen, het populistische midden.

Door heel Europa hebben we de laatste jaren gezien, dat veel als populistisch bekend staande partijen  succes geboekt hebben met een gematigde opstelling. Natuurlijk is dat voor hen een lastige exercitie, want als ze te véél naar het midden schuiven, verliezen ze hun onderscheidende karakter. Om dat laatste te behouden kiezen ze speerpunten die goed liggen bij de bevolking, geven stevig af op de “corrupte elite”, maar proberen tegelijkertijd binnen de lijnen van het speelveld te blijven wanneer het bijvoorbeeld gaat om uitspraken over minderheden.

Marine Le Pen heeft met een dergelijke politieke lijn groot succes geoogst in Frankrijk en wordt op dit moment vooral dwarsgezeten door de periodieke erupties van haar bejaarde vader. Nigel Farage van UKIP, die zich afzet tegen het FN vanwege hun discutabele verleden, volgt in feite een PR-strategie die vergelijkbaar is met die van Marine Le Pen.

In België heeft Filip Dewinter het geprobeerd toen hij het Vlaams Blok omtoverde in het Vlaams Belang. Inmiddels is Dewinter echter gepasseerd door de N-VA van Bart de Wever, een partij die op het juiste moment kwam met een aansprekend punt (Vlaanderen los van Wallonië) én een lijsttrekker hebben die het goed doet in de media. Ik vermoed dat Dewinter met zijn omstreden uitspraken onlangs over “verbruining van de samenleving”, zichzelf definitief buitenspel heeft gezet.

In ieder geval kunnen we constateren dat het “populistische midden” in Europa op dit moment beter scoort dan de meer radicale varianten, mits de populistische partij in kwestie komt met een duidelijke boodschap die ook scoort in de media. Ongetwijfeld zal ook Geert Wilders, die bekend staat om zijn politieke antenne,  tot de conclusie gekomen zijn dat het tijd is voor een andere boodschap, of in ieder geval een andere manier om de boodschap te brengen. Dit zou hem kunnen helpen om ooit weer toegang te krijgen tot de macht, tenzij hij dat helemaal niet meer wil natuurlijk en eerder een toekomst voor zichzelf ziet in een denktank in Amerika.

Misschien is Wilders al op zoek naar een nieuwe spindoctor en wordt het tijd voor Martin Bosma om een andere baan te zoeken. Het zou wel een razend knappe spindoctor moeten zijn, want Wilders heeft inmiddels meer deuken in zijn imago dan Nigel Farage en Marine Le Pen bij elkaar. Het is allemaal speculeren natuurlijk. We zullen zien, wat de komende weken ons brengen.