Knettergekke vrouw blijft bij haar man nadat ze ontdekt dat hij een pedofiel is

Het Algemeen Dagblad heeft vandaag een bijzonder interessant -- en knettergek! -- verhaal gepubliceerd over ene 'Sandra' (een fictieven naam om haar ware identiteit te beschermen). Na twintig jaar huwelijk kwam deze vrouw erachter dat haar man pedofiele 'gevoelens' had. Daarmee bedoelt ze dus dat hij het fantastisch leuk vond om kinderporno te verzamelen en te fantaseren over het seksueel misbruiken van kinderen.

Haar man vertelde haar wat er aan de hand was (hij verzamelde al tien jaar lang kinderporno) en werd uiteindelijk veroordeeld. Zelf hebben Sandra en haar man twee kinderen die, gelukkig, niet misbruikt zijn.

In de weken een maanden na de inval van de politie probeerde Sandra haar man te begrijpen. Waarom verzamelde hij in vredesnaam kinderporno? Zijn antwoord: stress op het werk. Nou weet ik niet wat werkstress te maken heeft met pedofilie, maar blijkbaar vond hij dat de best mogelijke verklaring. Sandra dacht daar anders over. "Waarom verzamel je dan geen plaatjes van kerktorens?" vroeg ze hem.

Daarna bleef het stil.

Ongelooflijk genoeg is Sandra bij haar echtgenoot gebleven. Haar broer dringt erbij haar op aan om weg te gaan, maar dat wil ze niet. Ze vindt dat haar man 'hulp' nodig heeft en dat zij die hulp moet geven. Vervolgens huilt ze en klaagt ze wel dat mensen haar met de nek aankijken. Tja, vind je het gek? Je woont samen met een pedofiel en kiest er vrijwillig voor om bij hem te blijven. Het is volstrekt normaal -- of in ieder geval logisch -- dat mensen daardoor minder positief over je denken. Als je dat niet begrijpt ben ik bang dat je bijna net zo gestoord bent als je viezerik van een echtgenoot.