Klimaatakkoord zorgt voor serieuze spanning binnen de coalitie: dit jaar toch maar even niet
Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen van dit jaar, kwam Jesse Klaver naar voren om bij de interruptiemicrofoon de leider van D66 eens flink aan de tand te voelen. Het ging over het Klimaatakkoord en Klaver vroeg zich af of Pechtold wel zo flink mogelijk zijn best deed om het beste uit de onderhandelingen te halen. Daarmee bedoelde de leider van GroenLinks natuurlijk: wat het dichtst bij de visie van GroenLinks komt.
Pechtold wees naar zijn Kamergenoot, Jetten, en stelde dat hij niemand anders kent die een betere onderhandelaar zou zijn aan de onderhandelingstafel. Hij kan daar gelijk in hebben, want de coalitie schiet niet op met het Klimaatakkoord. Sterker nog, het Klimaatakkoord lijkt er dit jaar nog geen eens te komen. De onderhandelingen zorgen voor zo veel spanning, dat het onderwerp in alle waarschijnlijkheid naar voren wordt geschoven. Tenminste, dat zegt men.
VVD en CDA vinden de plannen waar bedrijven, overheden en maatschappelijke organisaties de afgelopen tijd over hebben onderhandeld aan de zogenoemde 'klimaattafels' te vaag. De twee partijen voelen er niets voor om voorstellen over te nemen die het Centraal Planbureau (CPB) en het Planbureau voor de Leefomgeving niet concreet genoeg vinden.
D66 en ChristenUnie willen vasthouden aan de ambitie die dit kabinet heeft uitgesproken, om de CO2-uitstoot fors te verlagen. De gedachte van deze partijen is dat Nederland ergens moet beginnen, omdat het anders te laat is.
Het gaat om vraagstukken als het subsidiëren van elektrisch rijden, het stimuleren van de tweedehands elektrische automarkt, het verhogen van de gasrekening van huishoudens en het bedrijfsleven, warmwaterpompen en isolatie in woningen en het belasten van CO2-uitstoot door de grote industrie.
De klassieke verdeling tussen de 'rechtse' partijen VVD en CDA aan de ene kant en de 'linkse' partijen D66 en ChristenUnie aan de andere kant. Het laatste duo maakt het dus minder uit of de plannen kwantificeerbaar zijn en willen vooral de 'vage plannen' gaan uitvoeren. Idealen zijn prima, maar als ze niet getoetst kunnen worden aan de menselijke maatstaven, is het vooral weggooien van geld en grondstoffen. Dan gaat het alleen om de 'intentie' en niet om de gevolgen. Die gevolgen kunnen heel veel mensen heel veel geld kosten. Al met al, met het Klimaatakkoord zullen twee van de vier partijen gezichtsverlies lijden.
