Klimaatakkoord van het Kabinet: belasting op gas moet met 75 procent omhoog
We zijn in Nederland in een korte tijd van gasliefhebbers naar gashaters gegaan. De problematiek in Groningen, in combinatie met de opkomst van de klimaatpolitiek, heeft ervoor gezorgd dat we 180 graden gedraaid zijn ten opzichte van Nederlands gas. Zij het Gronings gas, of schaliegas. Het moet maar eens afgelopen zijn, lijkt het Kabinet te denken, want in het Klimaatakkoord wordt vrijwel zeker de maatregel opgenomen dat de belasting op gas met 75 procent moet stijgen.
Onder leiding van, jawel, Diederik Samsom, wordt er een plan gesmeed aan de zogenaamde 'klimaattafel' om de belasting op gas te verhogen en belasting op stroom te verlagen. Het zal dus een soort 'transitiebelasting' worden, waardoor burgers worden gestimuleerd om geen gas meer te gebruiken.
Sinds 1996 betalen particulieren en bedrijven een vast bedrag aan energiebelasting per verbruikshoeveelheid: kleinverbruikers betalen 26 cent per kubieke meter aardgas en 10,5 cent voor elk kilowattuur stroom. In het nieuwe voorstel gaat de gasbelasting de komende jaren geleidelijk met 20 cent omhoog en de stroomheffing met 6,5 cent omlaag. Voor grootverbruikers geldt een lager belastingtarief. De klimaattafel wil dat de energiebelasting op aardgas procentueel evenveel stijgt voor de grootverbruikers als voor de kleinverbruikers.
Blijf je aardgas stoken, dan ben je in 2030 zo'n 380 euro per jaar meer kwijt aan energiebelasting dan nu.
Ik heb an sich geen moeite met de transitie naar duurzame energie, maar wat ik wel naar vind, is de snelheid waarop dit gaat. Het beleid wordt in de strot van de burgers geduwd en geforceerd in het leven van mensen. Je kan beter belasting op productie en gebruik van duurzame energie verlagen, dan belasting te verhogen. Zulke veranderingen moeten geleidelijk gaan en niet halsoverdekop geïmplementeerd worden.
Op het moment dat je het gaat forceren, zullen burgers niet mer begrip krijgen voor de situatie, maar juist minder begrip. Het aantrekkelijk maken van duurzaam energiegebruik is een nobel doel, maar het doel heiligt niet de middelen. Beleid dat uit angst wordt ingevoerd is nooit goed beleid en het zal ook niet het positieve effect hebben waar men naar streeft.
