“Twee jaar geleden representeerde ik Irak in de Miss Universe-verkiezing. Ik plaatste toen een foto van mij met Miss Israël op sociale media. Mij werd opgedragen de foto te verwijderen. Ook zou ik het Israëlische beleid moeten afkeuren. Ik ontving doodsbedreigingen.
Vanaf dat moment kon ik niet meer terugkeren naar mijn vaderland. Waarom heeft de Irakese regering de bedreigingen niet veroordeeld, of mijn vrijheid van meningsuiting toegestaan? Het probleem tussen Arabieren en Israëli’s gaat verder dan onenigheid in beleid. Het is diepgeworteld in de geloofsbeginselen die worden aangeleerd in islamitische landen. Die zijn antisemitisch. Helaas worden die haat en intolerantie gevoed door bevooroordeelde media.
Waarom werd er bijvoorbeeld in het nieuws nooit gemeld dat de terreurorganisatie Hamas bijna 700 raketten op Israëlische burgers schoot in één weekend of dat Hamas Palestijnen in Gaza als menselijk schild gebruikt? Waarom veroordelen zij Hamas nooit voor het starten van de beschietingen? In plaats daarvan laten ze alleen zien wie er zijn gedood door de reactie [van Israël], in zelfverdediging, en beschuldigen vervolgens Israël.
Voor het pleiten voor vrede word ik verraadster genoemd. …. Ik wil de Arabische landen er graag aan herinneren dat zij momenteel meer gemeenschappelijke belangen met Israël hebben dan met terreurorganisaties. Het onderhandelen over vrede voor twee staten is geen verraad aan de Arabische zaak. Het is juist een noodzakelijke stap om het conflict en het leed voor iedereen te beëindigen."