Kiezersbedrog of volksverlakkerij?
Afgelopen woensdag reageerde Coen Teulings in de NRC op eerdere uitspraken van Klaas Knot en Wouter Bos onder de titel 'Kiezersbedrog over de euro'.
Dat laatste ben ik natuurlijk met hem eens, maar Teulings bedoelde met die titel iets heel anders. Hij bedoelde niet het eurobedrog van de toenmalige Europese 'leiders' Kohl, Mitterand, Lubbers en Kok, maar het ontbreken van een politicus die tegen 'het volk' durft te zeggen dat een verdere politieke integratie 'onvermijdelijk' is. Want dat vindt Teulings nu, bij nader inzien. Dezelfde Teulings, die bij zijn afscheidsrede als CPB-directeur nog verkondigde 'dat Nederland de euro helemaal niet nodig had gehad om dezelfde voordelen van de Interne Markt te benutten'. Nu zegt hij, en ik citeer:
"Je had bij referendum kunnen beslissen over de invoering van de euro. Je kunt niet per referendum beslissen om wel of niet met de euro door te gaan. Dat ondermijnt het vertrouwen. Dat klinkt ondemocratisch -referendum kan niet- maar als we blijven zal verdere integratie onvermijdelijk zijn. Het is alsof we in een fuik gezwommen zijn. Dat klopt."
Gelukkig stelt Teulings ook zelf vast dat het ondemocratisch is om geen referendum over de euro (en dus de EU) te organiseren. Want dat zou het 'vertrouwen' ondermijnen. Hij bedoelt hier waarschijnlijk het vertrouwen van de financiële markten in de eenheidsmunt. Maar volgens mij bepalen in een moderne democratie niet de financiële markten (beter gezegd: enkele zeer grote financiële partijen) wat het volk wil, maar uiteindelijk die burger zelf.
Deze schijnbare ommezwaai in het denken over de euro van Teulings is opmerkelijk. Het is inderdaad zonneklaar dat Nederland de euro-fuik ingerommeld is. Ik herinner nog maar een keer aan de woorden van Helmuth Kohl, geconfronteerd met de uitspraken van toenmalig eurocommissaris Romano Prodi:
"De moeilijke momenten waren voorspelbaar. Toen we de euro creëerden, was mijn bezwaar als econoom (en ik besprak dit met Kohl en met alle andere staatshoofden): hoe kunnen we een gemeenschappelijke munt hebben zonder gedeelde financiële, economische en politieke pijlers?"
En Kohl's antwoord was even voorspelbaar als duidelijk:
"Voor nu hebben we deze sprong voorwaarts gemaakt. De rest zal volgen".
Eerst monetaire eenwording, dan zou politieke eenwording vanzelf volgen. En Teulings denkt nu dat de euro overleeft, omdat zij met beperkte kleerscheuren door de crisis zou zijn gekomen. Maar is dat wel zo? De Zuid-Europese economieën zijn vernietigd, de bevolkingen daar aan de bedelstaf, de middenklasse in Europa wordt 'kalltgestellt', en ook ons land wacht nog honderden miljarden aan -ongedekte- garantieverplichtingen jegens de 'Europese familieleden' in het kader van de Europese noodfondsen. Volgens de Algemene Rekenkamer gaat het om een bedrag van méér dan 200 miljard euro aan ongedekte garanties. Echt een 'zegen' die euro. En als al dat geld nu nog zou worden besteed aan het structureren van de zwakke economieën, maar nee, het geld wordt hoofdzakelijk aangewend om de banken schadeloos te stellen. Tegen alle oorspronkelijke afspraken van 'Maastricht' en het mandaat van de ECB in.
De bevolkingen van de lidstaten van deze unie, en dan met name van de eurozonelanden worden vreselijk gepiepeld. Dát is het eerlijke verhaal. En er is een politicus die dat durft te zeggen. Maar deze EU wordt geleid door een elite, die haar legitimiteit niet ontleent aan de stem van het volk, maar aan een internationaal gezelschap verspreid over economische, financiële, sociale en politieke instellingen. En deze elite is zich aan het versterken. De economische determinanten (EFSF, sixpack, ESM, bankenunie, SRM) zijn of worden uitgerold; de sociale (migratie, open grenzen, vrij verkeer van personen) evenzeer; de financiële (door middel van verhoogde belastingen, bail ins, global wealth tax, interne loon devaluatie) ook; en politiek wordt het volk dom gehouden door de media en gedesinformeerd door een overdaad aan nonsense en gekleurde, eenzijdige berichtgeving. Dat heet met een duur woord 'volksverlakkerij'.
Mensen die kritiek hebben op de gang van zaken worden ten onrechte weggezet als 'populist' of, erger nog, als 'rechts-extremist', terwijl hun gefundeerde kritiek toch echt dwars door het politieke spectrum loopt van links, via het midden, naar rechts. Eurorealisten zien dat het fout gaat, gebruiken vervolgens hun gezonde verstand en proberen het tij te keren. Maar zij worden daarin doelbewust tegengewerkt door krachten die tegen beter weten in de natiestaten in Europa willen opheffen om er één grote gezamenlijke markt van te maken. Vanaf deze plaats heb ik al zo vaak betoogd, dat die opzet uiteindelijk tot mislukken gedoemd is: de verschillen zijn te groot. Qua taal, cultuur, historie, nationaal gevoel, maar ook qua sociale verzekeringsstelsels, pensioensystemen, belastingheffing, enzoverder.
Voor de mislukte euro hebben we een oplossing: The Matheo Solution (TMS). Voor de 'overstroming' door goedkope arbeidskrachten niet. Om die te stoppen zal ofwel het bestaande Verdrag van Lissabon aangepast moeten worden of we moeten de EU verlaten en 'Schengen' opzeggen. Hoe dan ook, een totale schuldvervlechting via eurobonds en een bankenunie is het slechtste wat we kunnen doen. Alle mooie woorden van Teulings ten spijt.
Hier vindt u een overzicht van mijn columns en u kunt mij hier volgen op Twitter.
