De tijden waarin the Little Queen of Green, Jacqueline Cramer, aan het VROM-roer stond zijn goddank achter ons. Nu Maxime Verhagen de energiescepter zwaait is de weg vrij voor een zinvolle discussie over onze energiemix. Wind wordt zeer kritisch bekeken; nieuwe, betere varianten van groene stroom krijgen nu een kans en kernenergie is eindelijk, na 25 jaar, uit het verdomhoekje waar het zo lang onterecht en vooral onverstandig was weggezet. Verhagen heeft bestuurlijk ruimte gecreëerd voor in ieder geval één nieuwe centrale, en mogelijk zelfs een tweede.
Met de heropleving van kernenergie in de mix raken we iets kwijt en krijgen we iets terug. Na bijna 25 jaar is het ridicule argument dat Tchernobyl ons allen te wachten zou staan als wij onze kerncentrales zouden behouden eindelijk van het toneel aan het verdwijnen. Het was onzin, al van dag één, maar dat liet onverlet dat het schaamteloos als argument werd gebruikt door de antipartijen. Ook het argument van de vervuiling heeft in de voorbij twee decennia aan alle relevantie moeten inboeten. De techniek heeft niet stilgestaan, en centrales zijn schoner en veiliger dan ooit tevoren. Met de tegenwoordige nadruk op CO2-uitstoot maakt kernenergie de CO2-schoonste van alle conventionele energievarianten, inclusief het bestaande groen zelfs kans op de titel schoonste van allemaal.
We krijgen ook iets terug: de protesten. Gespeend van argumenten die de bezorgde burgermens tot actie kan doen overgaan zal dit protest echter weinig kans van slagen hebben. Aangezien de vervuilende aspecten van kernenergie toch al nooit erg aanwezig nu tot een absoluut minimum zijn teruggedreven, en de veiligheid beter is dan welke variant van stroomopwekking ook, zal het lastig blijken het malieveld of het museumplein te vullen met meer dan een paar handjes vol fanatieke oud-strijders. Het zal een aandoenlijk karakter hebben; de nostalgische geur van rookbommen moeten we er nu zelf bij verzinnen, maar in de boze gezichten van die paar antikernenergielieden zullen wij teruggevoerd worden naar de massaprotesten van weleer. Een heel klein beetje dan.
Kernenergie heeft weer de toekomst. Het is slechts een van de vele hoopvolle signalen dat wij weer vertrouwen in ons kabinet kunnen hebben. Ik schreef het eerder al: 2011 wordt het jaar van de echte rechtse lente!